Friðrik Ómar skrifar:
Ég ákvað síðastliðið sumar að taka mér frí frá söngnum í desember þetta árið þar sem ég áttaði mig á því að ég er búinn að syngja á vel á annað hundrað jólatónleikum undanfarin fimm jól. Þessi tími hefur alltaf verið í gríðarlegu uppáhaldi hjá mér.
Þrátt fyrir þetta annríki tókst mér alltaf að senda jólakortin, gefa ógrynni af pökkum, skreyta og hreinlega jólast fyrir allan peninginn. Skipulagið var til fyrirmyndar þó ég segi sjálfur frá.
Ég sá fyrir mér að fríið mitt núna færi í að njóta aðventunnar í faðmi vina og ættingja. Ég ætlaði að baka, skrifa jólakort, skreyta, hlusta á jólalög, labba í bænum og fara á ógrynni tónleika. Upplifa þessa afslöppuðu aðventu sem ég hafði heyrt um.
Á jólum 1984
Það er skemmst frá því að segja að ég hef ekki gert neitt af þessu. Allir vinir og ættingjar eru svo uppteknir að þeir hafa engan tíma til að hitta mig. Af þeim sökum er enginn innblástur til staðar fyrir jólabaksturinn því ekki nenni ég að borða kökurnar einn. Jólaskrautið er ennþá í kössunum því ég kvíði svo fyrir að taka það niður. Göturnar í miðbænum eru svo hálar að ég hef ekki treyst mér út og framboðið á jólatónleikum er svo mikið að ég ákvað bara að sleppa þeim öllum.
Ég hef gjörsamlega misst af aðventunni. Uppgötvun mín er því þessi:
Aðventan mín er og hefur verið að syngja jólalög og það er það sem ég á að vera að gera í desember. Punktur. Ég hef ekkert betra að gera en að vera rosalega upptekinn í desember.
Ég gerði þó heiðarlega tilraun í gær til að skrifa á jólakort. Ég kveikti á kerti, skenkti rauðvíni í glas og stillti á Rás 2 þar sem ég bjóst við að heyra gömlu góðu jólalögin sem kæmu mér af stað í skriffinskunni.Raunin varð nú heldur betur önnur.
Tískan í jólatónlistinni er víst þannig núna að allir verða að gera grín að Jesú og hefðunum sem tengjast jólunum. Þarna hljómuðu lög eins og: Ekki vera morðingi um jólin, Merry fucking christmas og Dauðans djöfuls drullujól. Allt á sama hálftímanum. Ég hafði vit á að leggja frá mér pennann áður en ég færi að skrifa eitthvað óviðeigandi á kortin sökum þeirrar stemningar sem boðið var upp á. Ég kláraði samt úr glasinu. Missti ekki alveg fókusinn.
Í kjölfarið ákvað ég að aldrei aftur myndi ég taka mér þessa jólasöngvapásu í desember. Ég ætla að syngja á eins mörgum jólatónleikum og ég kemst yfir á næsta ári. Setja Íslandsmet. Þið munuð sjá mig á jólatónleikum Sinfoníuhljómsveitar Íslands- og Norðurlands, jólatónleikum Siggu Beinteins, jólagestum Björgvins, hjá Baggalúti, Karlakór Reykjavíkur og Fíladelfíukirkjunni.
Ég bíð við símann. Þetta er þó allt með þeim fyrirvara að einhver eftirspurn sé til staðar. Ég er allavega til í slaginn. Ferskur eftir jólafrí.
Á þessum tónleikum mun ég syngja inn gömlu góðu jólin, ekkert „fucking christmas“ 2014 edition …
Á milli tónleika skrifa ég jólakort … og bara jólast alla leið af harðfylgi og festu.
Já já. Kallið mig bara gamaldags.
Það er cool að vera gamaldags.
Ég vil biðja vini og ættingja afsökunar fyrirfram á því ef hvorki pakki né kort skila sér þessi jólin. Ég hef bara verið svo ofboðslega upptekinn.
Ég vona svo innilega að jólin verði ykkur gleðileg.
Kærleikskveðjur,
Friðrik Ómar
ps. Ég verð fyrir norðan um jólin. Vinsamlegast sendið pakka og prjál í Norðurgötu 39b 600 Akureyri. Takk!