Friðrik Þór Ólason Andreasson birti þessa færslu á Facebook-síðu sinni. Hann gaf Kvennablaðinu góðfúslegt leyfi til þess að birta hana hér einnig. Friðrik Þór býr á Sléttuvegi í fasteign sem tilheyrir Brynju, hússjóði Öryrkjabandalagsins, og er búsetuúrræði fyrir öryrkja.
„Hæ!
Það er nokkuð sem að ég er að velta fyrir mér og ég fæ ekki til að ganga upp svo að taki rökum. Ég er 75% öryrki og fæ þ.a.l. bætur frá TR og er að auki að rembast við að mennta mig eitthvað. En, ef íslenska ríkið byggir á velferð fyrir alla, þá eru nokkur atriði sem bara ganga ekki upp hvað það varðar og gjaldfella orðið „velferðarríki“ þegar kemur að Íslandi. Sú er a.m.k. mín skoðun. Eftirfarandi dæmi eiga að útskýra skoðun mína. Ykkur er að sjálfsögðu frjálst að hafa aðra og láta vita af því. En, ef Ísland er velferðarríki;
a) hvernig stenst sú fullyrðing ef helmingur hæstu bóta (útgreiddar um 190.000 kr.), fer í að borga húsaleigu og við sem leigjum af BRYNJU (hússjóði ÖBÍ) fáum ekki sérstakar húsaleigubætur vegna þess að húsaleigan á að heita niðurgreidd, en það skiptir litlu þegar tekjur þínar eru langt undir lægstu launum m.v. fulla vinnu?
b) við höfum ekkert val um hvar við viljum vera
c) af hverju þarf að hrúga okkur öllum, óháð fötlun, ástandi eða vilja okkar í sömu blokkirnar?
d) af hverju er leigan okkar tengd vísitölu neyzluverðs og hækkar þannig mjög reglulega (en auðvitað ekki bæturnar)?
– 1. maí vil ég meina að leigan okkar sem búum á Sléttuvegi hækki svo mikið að ekki er við unað að enginn segi neitt (25% hækkun á sameign en ekki leiguverði … kemur sér jafn illa fyrir okkur sem þurfum að borga og ekki fáum við að njóta góðs af eignastöðu leigusalans – BRYNJU– hússjóð).
Ég fæ tæpan 33% afslátt af innritunargjaldi við HÍ, en húsaleigubæturnar standa í stað og leigan mín hækkar reglulega. Hvað þá með lekann í stofuglugganum eða pollinn sem byrjaði að láta sjá sig undir baðvaskinum fyrir nokkrum vikum síðan? Borga meira fyrir þetta tvennt?
Vera má að öllum sem þetta lesi finnist þetta eðlilegt og ég sé bara bitur spassi. En ég bara sé enga velferð í þessu.
Sá eða sú sem sér hana endilega hafðu samband við mig sem fyrst svo ég geti hætt þessum skrifum og glaðst og fundið til þakklætis fyrir velferðina …“
