Nú er svo komið að svefnherbergi okkar hjóna er orðið nokkurskonar vöggustofa, vöggustofa fyrir allskyns græðlinga sem upprunnir eru í fjarlægum heimsálfum. Bandaríkjamenn kalla gróðrarstöðvar nurseries eða fósturheimili. Fallegt.
Þegar græðlingarnir byrja að koma í ljós eru þeir smám saman fluttir út á svalirnar í litla gróðurhúsið þar sem þeir eru hertir til að aðlagast nýjum aðstæðum hinumegin á hnettinum.
Svalastöðin
Hafiði velt því fyrir ykkur hvað fræ geyma miklar upplýsingar og visku? Um leið og þau komast í mold, vatn og hita byrja þau að nýta þessar upplýsingar. Þau vita upp á hár að þau þurfa að skjóta rótum til að draga til sín næringu og þau vita líka að græðlingurinn sem upp sprettur þarf birtu til þess að stækka og dafna. Ég þekki ýmsa sem hafa ekki slíka hæfni til að takast á við lífið.
Radísurnar eru farnar að glenna sig.
Fræsöfnun eiginmannsins er komin á mjög alvarlegt stig og enn berast daglega undarlegir pakkar með dularfullum fræum. Fræin flokkar hann eftir tegundum og landsvæðum og leggur í möppu með þartilgerðum vösum. Maðurinn hefði átt að gerast bókhaldari.
Nú eru á vöggustofunni Wisteriufræ og bambusfræ frá Síberíu og í gær leit fyrsti bambusinn dagsins ljós. Hann lætur ekki mikið yfir sér, er búinn að vera lengi á leiðinni upp úr jörðinni, enda eðlilegt að taka sér góðan tíma í að undibúa sig fyrir líf í nýrri heimsálfu.
Barn er fætt í Betlehem.
Fagnaðarlæti brutust út þegar Stefán varð bambussins var og stappaði nærri þeirri gleði sem brast á þegar ég fæddi honum sitt fyrsta barn.
Kunningjakona mín hafði á orði þar sem við vorum að reyna að sálgreina Stefán á Facebook að þessi fræárátta hans væri undarlegasti grái fiðringur sem hún hefði haft spurnir af:
„Hugsanlega er þetta einhverskonar metafórísk útgáfa af „mid life crisis”. Hættur að „planta fræjunum sínum“ og það brýst út í þessari bókstaflegu mynd.”
Stefán sáði grasfræjum af slíkum eldmóði á milli hellnanna að grasið myndar nú grænt dúnmjúkt teppi. Takið eftir bekknum úr endurunnu timbri.
Uppáhalds svartsýnisseggurinn minn er breski vísindamaðurinn James Lovelock, ég legg til að þið skoðið kenningar hans en hann er höfundur Gaia–kenningarinnar sem gengur út á að jörðin sé risavaxin sjálfbær lífvera. Í fyrstu var kenning hans afskrifuð sem nýaldarkjaftæði en nú er undirstaða umhverfisvísinda að stærstum hluta byggð á Gaiu.
Burnirót er víst hið íslenska Ginseng. Vissuð þið það?
James sem er 95 ára heldur því fram að lífveran Jörð standi nú þegar svo höllum fæti að björgun sé ómöguleg og umhverfisaðgerðir eins og endurvinnsla sé helber tímasóun, fantasía –sem hljómar náttúrlega hræðilega fyrir þá sem kjósa umhverfisvænan lífsstíl og leggja mikið á sig til að koma fram við umhverfið og jörðina af virðingu.
„Við byrjuðum allt of seint,“ segir James í viðtali við Guardian árið 2008. „Ef við hefðum byrjað í kringum 1967 hefði það kannski getað borið einhvern árangur, en grænn lífsstíll er bara tilgerðarleg sýndarmennska núorðið. Sjálfbærnishersingin er geðbiluð að halda að við getum bjargað mannkyninu með afturhvarfi til náttúrunnar. Eina leið okkar til að til að lifa af er að nýta okkur tæknina enn frekar. Kjarnorka, segir hann, getur leyst orkumálin en matvælaframleiðsla verður stærsta viðfangsefnið.“
Gróðrarstöðin „Þetta er veröld sem ég vil“ í 101 RVK.
Nú er allt komið upp í matjurtagarðinum okkar og við njótum þess að borða brakandi spínat og Mizuna-salat, kálið sprettur vel og gulræturnar og rauðrófurnar eru efnilegar. Kartöflugrösin eru farin að gægjast upp, jarðarberin og rifsberin láta á sér kræla og bláberin líka.
Ekki spyrja mig hvers vegna þessi bygging er utan um rifsið. „Þetta á að vera svona“.
Hugsiði ykkur ef öll tún við blokkir í fjölbýli væru grænmetisgarðar, húsfélögin myndu sameinast um að kaupa forræktaðar plöntur og öll blokkin hefði nægt ferskmeti yfir sumarið … og kartöflur og rótargrænmeti til vetrarins.
Nú er bóndinn á bænum að setja saman gróðurhús sem hann keypi í gegnum bland.is af manni á Eyrarbakka. Við keyrðum þangað í gær og eftirvæntingin var ólýsanleg bara eins og við værum að sækja einhvern kæran vin út á völl.
Sjáið hvernig hann þrælar móður sinni á sjötugsaldri út við smíðarnar.
Nú stendur yfir samsetning með leiðbeiningarbæklingi á kínensku, sumsé algerlega óskiljanlegri, en það finnst Stefáni afar skemmtilegt.
Móðir hans er í sumarfríi en maðurinn með græna fiðringinn eirir engu.
Í þessu gróðurhúsi verður ræktað í vatni og súrefni en engum jarðvegi enda er hér ekki verið að tjalda til einnar nætur – í fullvissu þess að jarðvegur heimsins verður næringarsnauðari og lítt hæfari til ræktunar með degi hverjum.