Þótt vitað hafi verið um nokkurt skeið að Vilhjálmur Þorsteinsson, gjaldkeri Samfylkingarinnar og fjárfestir, ætti félag í Lúxemborg þá hefur málið verið til umfjöllunar í dag. Fjallað var um Lúxemborgarbix Vilhjálms og Gunnlaugs Sigmundssonar, föður forsætisráðherra í mars árið 2012 í DV.
Í tilkynningu Kauphallar kemur fram að Vilhjálmur Þorsteinsson sé eigandi Meson Holdings AS.
Þá sagði Vilhjálmur á Facebook fyrir nokkrum dögum að hann ætti félag í Lúxemborg. Reyndar var það spjall ekki á Facebook-vegg almannatengils þannig að við gefum RÚV, Eyjunni, Mogga og Viðskiptablaðinu smá séns. Málið augljós spuni sem hófst með hótun Eyjunnar þar sem margt var gefið í skyn en lítið sagt.
Hitt er svo annað mál að Samfylkingunni hefur hér boðist einstakt tækifæri til að leysa úr þeim siðferðislega hnút sem íslensk valdastétt er komin í. Fórnið bara Vilhjámi ef það er krafa stuðningsfólks skattaskjólsráðherra. Væntanlega setja menn ekki hærri siðferðiskröfur á gjaldkera í stjórnmálaflokki en ráðherra í ríkisstjórn? Nema að það sé kannski tilgangurinn með endurbirtingum á eldgamalli frétt? Að bera fram appelsínur og skít svo úthrópa megi þá sem ekki vilja éta skítinn sem hræsnara.
Það má auðvitað bjóða afsögn gjaldkera sem á Lúxemborgarfélag og setja þannig ansi hressan siðferðisstuðul fyrir gjaldkera stjórnmálaflokka og væntanlega alla þá sem ofar eru í virðingarstiganum. Það er enda ekkert undarleg krafa að gjaldkerar stjórnmálafélaga séu ekki að vasast í einhverju sem valdið getur vantrausti. Ef félagið greiðir skatta í heimalandinu en er með alla starfsemi hér á Íslandi þá er ekkert eðlilegt við að Vilhjálmur sé gjaldkeri stjórnmálaafls. Ef fyrirtækið er með starfsemi sína í Lúxemborg þá er væntanlega fullkomlega eðlilegt að það greiði skatta í velferðarkerfið þar.
Bjarni Benediktsson hélt að Seychelles-félagið hans Falson & Co. væri í Lúxemborg. „Ég gerði grein fyrir kaupum á félaginu og niðurlagningu þess gagnvart íslenskum skattyfirvöldum og hef alla tíð staðið í þeirri trú að félagið ætti varnarþing í Lúxemborg.“ Sú afsökun er væntanlega hrunin til grunna ef gjaldkeri Samfylkingarinnar segir af sér. Ólöf Nordal vissi víst bara ekkert um félagið sem Landsbankinn í Lúxemborg bjó til handa þeim hjónum. Væntanlega eru menn ekki innanríkisráðherrar lengi eftir að hafa stundað viðskipti við banka í Lúx. „Landsbankinn í Lúxemborg stofnaði félagið Dooley Securities og var bankinn skráður eigandi þess.“ Þessi félög áttu sannarlega ekki að vera með starfsemi í heimalandinu.
Forsætisráðherra gæti reyndar verið öruggur um að sleppa því eins og allir vita þá er hann ótengdur konunni sinni.
Hvernig nýtti formaður Samfylkingarinnar, Árni Páll Árnason, þetta tækifæri til að vera með í þeirri pólitísku umræðu sem skekur samfélagið?
„Hann [Vilhjálmur Þorsteinsson] hefur sagt að hann eigi félag sem er fullskattað í Lúxemborg. Það eru upplýsingar sem hann hefur sett fram. Ef félagið er fullskattað og greiðir skatta í samræmi við lög, þá er það ekki atriði sem ég geri athugasemd við.“
„Það er ósamrýmanlegt trúnaðarstörfum Samfylkingarinnar að vera með eign í skattaskjóli,“ segir Árni Páll. „En Vilhjálmur segir að þetta sé upplýst félag og skattlagt og með hærri skattprósentu en á Íslandi. Ef málið er þannig vaxið, þá er erfitt að gera athugasemdir við það. Ef það er ekki annað í málinu en þetta. Það mundi horfa öðruvísi við ef félagið væri annars staðar, eða ef það væri eitthvert leynimakk í Lúxemborg.“
Semsagt: Enn einu sinni lætur formaður Samfylkingarinnar gullið tækifæri til siðbótar sér úr hendi sleppa. Árni Páll segist hafa fengið vitneskju um félagið þegar hann las færslu Vilhjálms á Facebook.
Hverjir ráðleggja Árna Páli og get ég rekið þau fyrir hann?