Nú hefur „alþingismaður“ (við nefnum engin nöfn) lýst yfir þungum áhyggjum af því hversu þinginu hefur verið sýnd mikil vanvirðing og það inni í kumbaldanum sjálfum.
Starfsfólk þingsins virðist vera stærsta vandamálið, það ávarpar þingmenn eins og ekkert sé eðlilegra sem er náttúrlega algjörlega ólíðandi.
Hvergi á byggðu bóli gerist annað eins og ladídadída… jú nó ðe drill.
Í gegnum vínviðinn hef ég heyrt að flestir þingmenn og aðstoðarmenn þeirra, séu leiðir yfir þessum ummælum enda allir sammála um að starfsfólk þingsins sé ákaflega elskulegt og gott í samstarfi.
Þetta mun hafa farið að gerast um leið og glerhúsið var byggt – en við vitum hversu hættulegar slíkar byggingar eru. Kalla það versta fram í fólki sem er inni í þeim.
Enívei…
Ég sé alveg lausn á þessu máli og mér finnst hún frekar gáfuleg svona komandi frá mér og þess vegna ætla ég að leggja hana í hugmyndabankann.
Klæðnaðurinn, svo við byrjum á honum. Hver ber virðingu fyrir fólki sem hefur skynsamlegar skoðanir og heilmikið gott og ferskt til málanna að leggja á meðan karlmenn eru þar með sítt hár og BINDISLAUSIR? Svei mér þá ef sumir þeirra eru ekki í gallabuxum for crying out loud.
Maður hættir að hlusta út af klæðaburði, skorti á klippingu og almennum sjúskheitum.
Sumar konurnar úr hinum ferska og hugmyndasnarpa hópi nýþenkjandi alþingsmanna eru bara klæddar í eðlileg götuföt, eiga örgla ekki dragt, háhæla, eða almenningar sokkabuxur við pils. Enda þær í buxum, ómálaðar og stundum hef ég séð konu(r) með tvílítað hár, gott ef það var ekki grænt eða blátt og klippt eftir minni.
Þarna er vandamálið komið. Virðing Alþingis liggur í glötuðum stílista alþingsmanna, sem mér sýnist að séu í heinhverjum teboðsheimi, og þeir sem eiga að sjá um klæðnað sinn sjálfir verða að fá hjálp. Eru ekki til tízkuskólar eins og í denn?
Aðlaðandi er konan ánægð og forseti þingsins í júfóríu.
Mín tillaga í þeirri þjóðlegu upphafningu, eins og íslenski kúrinn er dæmi um ( og við sjáum er hann alveg skelfilega efektívur, lítið á þá sem hann stunda), dýrkun á þjóðfána og þjóðerni, að breyta fötum allra þingmanna í samræmi við þessa uppsveiflu í upphafningu á torfkofatískunni.
Það voru sko tímar, þegar moldarlyktin var jafn sterk á nær öllum. Þá vorum við sko jöfn villingarnir ykkar.
Tillögur:
Menn: Íslenskur þjóðbúningur karla að eigin vali, annaðhvort smalatískan, vaðmálsbuxur, ullarsokkar að hné, sauðskinnsskór og fyrir þá frjályndu þessir nýju þjóðbúningar með silfurnælunni í hálstaujinu og skór að eigin vali (SDG muniði af sitthvoru tagi).
Konurnar: Það getur orðið öllu flóknari varðandi þær ef þær taka þetta alla leið. Hinn íslenski búningur, upphlutur eða peysuföt, sauðskinnsskór eða nýrri tegund af þægilegra skótaui sem þær bara finna íslenska reyr og gera eitthvað. Ekki mitt próblem.
Hafið þið gert ykkur í hugarlund í þessu skóglausa landi, hversu mikið af trjálundum fer í að framleiða túrtappa og dömubindi handa konum og við eyðum dýrmætum gjaldeyri til að flytja þetta til landsins án þess að skenja því þanka að það er ekkert óíslenskara en að nota þessa vöru sem framkvæmd er úr útlenskum bláskógarbyggðum örugglega baneitrað frá Evrópu.
Íslenskar konur fortíðar saumuðu sér fjölnota dömbindi aða saumuðu úr afgöngum af rúmlökum (hafið þið hugmynd um hversu mikið fellur til af rúmlökum?).
Svo er bara að skella bindadæminu í íslensku Rafha þvottavélina, þegar þær verða framleiddar á Nýja-Íslandi og hengja út á snúru.
Skautbúningur verður skylduklæðnaður á öllum betri dögum þingsins, eins og við setningu þess, eldhúsdagsumræður, forsetatburði offkors og svoleiðis uppákomur.
Dresskótinn mynd eiga við forsetann líka. Hann er jú Íslendingur numero uno.
Ég sé hann alveg spígspora í vaðmálsbuxunum með Pútin og kínversku vinum sínum og það er dásamleg hugarsjón.
Sjáið Dorrit tel dæmes, aldrei án lopagollunnar!
Svo bendi ég nú bara á svona út af praktískari sjónarmiði, að konum getur verðið nokkur kallt á lærum í hörðustu vetrarkuldunum. Þar má fá íslenskt prjónafyrirtæki til að gera þeim vaðmálssokabuxur svo þeim verði ekki kallt á lærum og pjöllum.
En þetta eru bara svona hugmyndir til bjargar virðingu þingsins.
Við erum íslensk þjóð með íslenskan matarsmekk (þar kemur mötuneyti þingsins sterkt inn og ætti að vera skyldaður til íslenskrar matargerðar eingöngu, ekki nota erlend hálf-eitruð og troðfull af geislavirkum efnum.
Sko ég held að þegar smala- nú eða bóndatískan verður komin á þá muni virðing fyrir alþingsismönnum þjóta upp vinsældarlistann.
Svo er bara að halda okkur frá hinu dímoníska ESB, hefja öflug samskipti við Sovét- og Kína. Þar er ekki verið að stela af okkur fiski úr sjó og hafa okkur að fíflum. Þessi lönd enda þekkt fyrir mannúðarsjónarmið, gjafmildi og virðingu fyrir smáþjóðum. Almenn mannréttindi eru þeirra ær og kýr.
Þá ættum við að geta djömpstartað hér alvöru íslensku þjóðfélagi þar sem þingið gengur á undan með góðu fordæmi.
Við þurfum enga landafræði, við vitum hvar við erum.
Við erum svo von of a kænd.
Þið megið koma með hugmyndir en auðvitað mun ég ekki hlusta á þær.
Ég veit svo upp á hár að ég hef rétt fyrir mér.