Maysa er ljósmóðir sem tekur á móti börnum á fæðingardeild al-Shifa sjúkrahússins en á hverjum degi er komið þangað með börn þótt deildirnar séu troðfullar.
„Það er gjörólíkt að fæða barn í miðri styrjöld en á friðartímum. Mæður eru svo órólegar og hræddar að fósturlátum fjölgar, konurnar missa fyrr legvatnið og fleiri börn fæðast andvana,“ segir hún. „Við tökum á móti fleiri börnum en venjulega. Mörgum sjúkrahúsum og hjúkrunarheimilum á Gaza hefur verið lokað og því leita konurnar í staðinn til al-Shifa. Á fæðingardeildinni er ennþá fleira fólk en venjulega.“
Maysa á sjálf fjögur börn. „Ég hef ekki áhuga á pólitík en heimurinn er genginn af vitinu. Ég kem daglega á sjúkrahúsið til að hjálpa öðrum mæðrum og á hverjum degi velti ég því fyrir mér hvort ég lifi fram á kvöld og hitti börnin mín aftur eða hvort þau verði enn á lífi þá. Þegar ég kem heim þarf ég að sinna börnunum mínum og leyfi þeim ekki að horfa á sjónvarpið. Um daginn spurði átta ára gömul dóttir mín: „Af hverju kastar fólkið sprengjum á okkur?“ Líf okkar er líkast helvíti.“
Í 254 daga hafa börn á Gaza búið við ótta og örvæntingu. Að minnsta kosti 252 börn hafa beðið bana síðan átökin hófust – að meðaltali 10 á dag – og næstum 2000 hafa særst. Á að giska 300.000 börn hafa orðið fyrir þungu andlegu áfalli og þurfa á sértækri geðrænni og félagslegri aðstoð að halda.
© UNICEF / Loulou d’Aki
Þýðing Magnea J. Matthíasdóttir fyrir Kvennablaðið