Svo virðist sem að Stóra Systir, verkefnið sem notaði tálbeitur í baráttu sinni gegn vændi hafi látið hrekjast undan umvöndunarpistlum Kolbrúnar Bergþórsdóttur og fleiri góðborgara hér um árið. Því miður þá hefur þetta átak ekki látið á sér kræla að undanförnu. En ég spyr, hélduð þið að allir myndu fagna ?
Ég vil fá Stóru Systur aftur, notkun tálbeitna er gríðarlega áhrifarík í baráttu gegn kynferðisglæpum.
Barnaverndarsamtök í Hollandi beittu tölvugerðri tálbeitu til að lokka þúsundir barnaníðinga í gildru. Tálbeitan var tölvugerð stúlka sem leit út fyrir að vera 10 ára að aldri og fylgdust sjálfboðaliðar með opnum spjallsvæðum í rúma tvo mánuði. Fjöldi karlmanna hafði samband og leitaði eftir kynlífi með stúlkunni. Tuttugu þúsund níðingar höfðu samband af fyrra bragði og báðu stúlkuna um að fækka fötum og framkvæma kynferðislegar athafnir fyrir framan vefmyndavél.
Meira en en 1.000 manns buðu stúlkunni tölvugerðu greiðslu. Nöfn þeirra voru rakin og upplýsingunum komið áfram til lögreglu í þeim löndum sem mennirnir búa en þeir reyndust koma frá 71 þjóðlandi.
Ég spyr, hvaða gild rök mæla gegn þessari aðferð, því ég hef ekki séð þau enn þá.
Ég hef lesið pistla Brynjars, Evu og Kolbrúnar, en ég verð ekki var við nein afgerandi rök. Ég tek það fram að ég er mikið Kolbrúnar Bergþórs fan, hún er eitraður penni. Hún hefur einstakt lag á því að klæða nokkuð ákveðna pólitíska slagsíðu sína í allt að því rómantískan búning.
Af lestri nýjasta pistils Kolbrúnar þá virðist Kolbrún hafa miklar áhyggjur af rétttrúnaði dólgafemínista og þótt ég sé sammála því að óeðlilegt sé sem dæmi að sækja menn til saka fyrir nauðgunarákærur frá dómstóli götunnar á Internetinu, þá velti ég því fyrir mér hve langt við munum komast með jafn ónákvæmri umræðu og Kolbrún setur fram.
Hjá henni ægir saman öllu og engu og hún er barasta á móti öllu heila dæminu. Hún er argasta afturhald.
Hún segir:
Fletti þetta fólk fallegri útgáfu á ævintýrabók þarf ekki annað en að prins bjargi prinsessu til að það komist í mikið tilfinningauppnám. Það sama gerist ef það les skáldsögu þar sem svo hagar til á einhverjum stöðum að konan er í eldhúsinu meðan karlinn er í vinnunni.
Ég ætla á móti að velta því fyrir mér hvort Kolbrún sjái ekki ástæðu til að hér verði nokkur þróun og hvort henni finnist að okkur hinum sé ekki í sjálfs vald sett hvort við ölum börnin okkar upp við þessa úreltu hlutverkaskiptingu eða höfnum henni alfarið?
Eða er einhver spilunarlisti og barnabókalisti sem Kolbrún vill leggja okkur foreldrum til sem ekki hreyfir svo illilega við góðborgurum þessa fámenna lands?
Dóttir mín æfir kickbox og stundum ballet, hún á Spidermandúkku heima sem hún setur stundum varalit á.
Ég segi stelpur bjarga sér sjálfar og þurfa engan prins til þess enda er nú verið að leggja konungsdæmin niður eitt af öðru, þau heyra sögunni til. Við eigum ekki að ala stelpur upp sem hjálparvana fórnarlömb. En auðvitað verða alltaf þeir sem hræðast allar breytingar og halda fast í það sem þeir þekkja.