Brotaþoli hefndarkláms segir farir sínar ekki sléttar í samskiptum við lögreglu. Konan, sem er 22 ára, lýsti reynslu sinni, í þættinum Kvennaráð, eftir að nektarmyndum af henni, þrettán ára gamalli, var dreift af fyrrverandi kærasta hennar um netið. Þá lýsir hún því hvernig málið hefur nú tæpum áratug seinna enn áhrif á hennar daglega líf.
Hún lýsir samskiptum sínum við lögregluna sem hún segir hafa talað við hana á þeim nótum að málið væri henni sjálfri að kenna. „Þú getur lifað með þessu,“ hefur konan eftir lögreglukonu í þættinum sem sýndur er á Hringbraut. Hún kom ekki fram undir nafni enda lært af biturri reynslu að geri hún slíkt þá taki dreifing á myndunum kipp upp á við.
Þú getur lifað með þessu
Hefnd fyrir að hætta með manninum
Konan var þrettán ára gömul þegar hún sendi kærasta sínum nektarmyndir að hans ósk. „Ég er í sambandi með strák sem ég treysti alveg hundrað prósent. Ég var búin að vera með honum lengi. Hann er eldri en ég og biður mig um að senda sér nektarmyndir. Ég sé enga aðra ástæðu en að ég ætti bara að treysta honum,“ segir hún í þættinum. „Allt gengur vel og var í góðu þar til við hættum saman. Þá er hann voðalega illur út í mig. Allt í einu byrjar fullt af ‘random’ mönnum að ‘adda’ mér á MSN og tala við mig eins og ég sé bara hlutur.“
Allt gengur vel og var í góðu þar til við hættum saman. Þá er hann voðalega illur út í mig.
Áhrifin eru mikil áratug seinna
Þrátt fyrir að tæpur áratugur sé liðinn frá því að myndirnar af konunni fóru í dreifingu býr hún enn þann dag í dag við talsverða röskun á sínu daglega lífi. Ásamt því að setja myndir af henni í dreifingu setti maðurinn persónulegar upplýsingar um hana með myndunum á netið. Þær eru þannig merktar með fullu nafni, símanúmeri, heimilisfangi, msn-einkenni og álíka upplýsingum. „Ég er 22 ára í dag og þetta er enn þá inni á netinu. Ég fæ skilaboð á hverjum einasta degi. Eitthvað nýtt; alltaf. Þetta er úti um allan heim á mörgum síðum. Líkami minn, þar sem allir geta fengið að sjá.“
Hún segist af þessum sökum ekki hafa neinar upplýsingar um sig á netinu. Hún er til að mynda ekki skráð undir réttu nafni á Facebook, gefur ekki upp símanúmerið sitt og er ekki með rétta skráningu í þjóðskrá. „Ég er þrettán ára gömul [ þegar myndirnar eru teknar]. Ég er bara barn. Þegar ég fer síðan í skólann eru allir krakkarnir með þetta í símunum sínum. Deila þeim sín á milli, gera grín og koma með ljót skot. Ég missi alla vini mína og er lögð í einelti fyrir þetta. Fólk lítur mjög niður til mín og ég varð ein. Ég varð eiginlega bara ein. Það eina sem ég gerði var að ég fór heim eftir skóla og ég grét og grét.“
Einn maður kom alla leið frá útlöndum til þess bara að mæta á vinnustaðinn minn. Hann ætlaði sér bara að vera með mér.
Eltihrellir mætti í vinnuna
Í þættinum lýsir hún atviki þar sem maður hafði ferðast erlendis frá með ranghugmyndir um að þau myndu byrja saman. Maðurinn mætti í vinnuna hennar eftir að hafa áður sent tölvupósta með ógeðfelldum lýsingum á því hvað hann hygðist gera við hana. „Ég er enn þá hrædd í dag og það er alveg skiljanlegt. Ég hef tvisvar sinnum lent í því að vera á vinnustað þar sem menn koma. Einn maður kom alla leið frá útlöndum til þess bara að mæta á vinnustaðinn minn. Hann ætlaði sér bara að vera með mér. Hann ætlaði að gera hluti við mig sem hann var búinn að senda mér. Búinn að senda mér í ógeðfelldum skilaboðum. Ég var svo hrædd eftir það að ég skipti um vinnu og flutti landshorna á milli. Hann lætur mig ekki í friði.“
Ég var svo hrædd eftir það að ég skipti um vinnu og flutti landshorna á milli
Hélt að þetta tæki enda
Fyrst um sinn trúði hún að málinu myndi ljúka og myndirnar að lokum gleymast. Svo fór þó ekki heldur héldu myndirnar áfram í dreifingu. „Þegar ég fer að kíkja á þetta aftur og reyna að sjá hvort þetta sé eitthvað að hverfa þá kemur í ljós að það er búið að setja myndir af útlenskum stelpum á mjög grófum nektarmyndum – sjálfsfróun, þær að putta sig og með alls konar aðskotahluti uppi í klofinu á sér – og verið er að segja að þetta sé ég. Þá trúir mér enginn þegar ég segi að þetta sé ekki ég. Það segja allir bara; þú ert bara búin að brjóta traustið þitt. Þetta bara hlýtur að vera þú.“
Lýjandi að vera kennt um ofbeldið
Í þættinum segir konan að margir virðist telja að hún geti sjálfri sér um kennt. Hún hefði bara aldrei átt að taka eða senda slíkar myndir af sér. Það sé mjög lýjandi upplifun. Fyrst um sinn hafi hún reynt að leysa málið ein og vonað að það tæki enda en að lokum hafi hún brotnað niður. „Ég er bara fjórtán ára gömul stelpa og veit ekkert hvað ég á að gera og ég reyni hvað sem er til að reyna að hreinsa orðsporið mitt. Það er bara ekki hægt,“ sagði hún í Kvennaráðum. „Eitt kvöld er ég hágrátandi inni í herbergi og mamma kemur inn. Hún veit náttúrlega alveg að það er eitthvað að. Ég ákveð að segja henni bara allt af létta. Ég útskýri fyrir henni hvað gerðist og hún brást alveg hárrétt við. Þetta er ekki mér að kenna. Þetta er algjörlega stráknum að kenna og hún stóð alltaf við bakið á mér. Það var gott að vita það; að ég hafði hennar stuðning. Því það skipti miklum sköpum fyrir mig að vita að það væri allavega ein manneskja sem trúir mér. Það var mjög fínt og mjög þægilegt að fá það.“
Þetta er ekki mér að kenna.
Viðurkenningin breytti öllu
Hún lýsir reynslu sinni af lögreglunni en hún leitaði þangað í von um aðstoð. „Ég fór með allar upplýsingar, allar sannanir, allt saman; bréf um hvað þeir ætluðu að gera við mig. Bloggsíður um mig þar sem persónulegar upplýsingar eru. Bara allt sem þeir geta fundið. Ég fer með þetta og sýni lögreglunni. Ég sýni þeim; þeir eru með myndir hérna og ég er þrettán ára gömul. Þetta er barnaklám. Þetta er ekki í lagi. Hún [lögreglukonan] segir bara; þá hefðir þú átt að hugsa þig betur um þegar þú varst yngri. Þú ákvaðst þetta á þessu tímabili. Þrettán ára gömul! Ég er bara barn.“
Þeir eru með myndir hérna og ég er þrettán ára gömul. Þetta er barnaklám.
Einn af mönnunum sem dreift hafa myndum af konunni var dæmdur. Hann hélt úti bloggsíðu þar sem myndirnar voru hýstar. „Já, reyndar var það þannig að hann var að reyna að hóta mér að ef ég myndi ekki veita honum fleiri nektarmyndir þá myndi hann setja þær aftur í dreifingu.“
Hún segir það hafa skipt sig miklu máli að maðurinn var dæmdur. Í því hafi falist sú viðurkenning að málið væri ekki henni að kenna. „Hann var kærður og fékk dóm fyrir það. Það var tekin af honum tölvan og hann fékk ekki að nota netið í ár. Hann fór á sakaskrá. Ég fór aldrei fram á neinar bætur eða þannig enda var það ekki það sem ég var að sækjast eftir. Ég vildi bara fá að vita að ég hafði einhvern rétt.“ - Hverju breytti það fyrir þig? „Öllu, ég vissi þá að ég gæti í raun sigrað. Þeir ættu að vera hræddir og að þetta væri þeim að kenna, ekki mér. Það er ástæða fyrir því að þeir eru dæmdir en ekki ég. Vegna þess að þetta er ekki mér að kenna. Jú, jú, ég tók myndirnar en það er ekki það sem er bannað. Það er bannað að dreifa þeim.“
Hér má sjá þáttinn Kvennaráð í heild sinni. Viðtalið við konuna hefst á annarri mínútu.