Menningar- og friðarsamtökin MFÍK halda opin félagafund í Friðarhúsi (Njálsgötu 87) í kvöld, mánudaginn 21. september. Húsið opnar klukkan 18.30 og boðið verður upp á máltíð og meðlæti gegn vægu gjaldi klukkan 19.00. Að loknum málsverði mun Hafþór Sævarson segja frá áralangri baráttu sinni við kerfið til þess að fá mál föðurs síns, Sævars Marínós Ciesielski tekið upp að nýju.
Nýverið birti Kvennablaðið viðtal Evu Hauksdóttur við Hafþór í tilefni þess að nú styttist óðum í að svokölluð endurupptökunefnd ákveði hvort tilefni sé til þess að taka upp hin svoköllluðu Guðmundar- og Geirfinnsmál. Hafþór mun ræða um svikin loforð, háa þröskulda og völundarhús stjórnsýslunnar á Íslandi á áhugaverðum fyrirlestri sem mannréttindasinnaðir einstaklingar ættu ekki að láta framhjá sér fara.
Nánari upplýsingar um viðburðinn má nálgast hér.
Hér að neðan eru nokkur brot úr viðtalinu við Hafþór:
Hafþór Sævarsson
„Í júlí síðastliðnum skilaði settur ríkissaksóknari, Davíð Þór Björgvinsson, áliti sínu á beiðni um endurupptöku Guðmundar og Geirfinnsmála. Niðurstaða hans var sú að rök séu fyrir endurupptöku í málum Sævars Ciesielski, Tryggva Rúnars Leifssonar, Alberts Klahn Skaftasonar og Guðjóns Skarphéðinssonar.“
„Sævar Ciesielski lést í júlí 2011. Hann hafði þá tvívegis krafist upptöku Guðmundar- og Geirfinnsmála án árangurs og var alla tíð ósáttur við þá niðurstöðu. Að Sævari látnum ákváðu Hafþór Sævarsson og systkini hans að halda baráttunni áfram og settu sig í samband við innanríkisráðherra til þess að kanna möguleikana í stöðunni. Jafnframt óskuðu Erla Bolladóttir, Guðjón Skarphéðinsson, Albert Klahn Skaftason og aðstandendur Tryggva Rúnars Leifssonar eftir endurupptöku.“
„Hefur forsaga föður þíns einhver áhrif á líf þitt í dag?
Áreiðanlega að miklu leyti. Ég hefði sjálfsagt ekki eins mikinn áhuga á mannréttindum ef ég hefði staðið algerlega utan við þetta.
Þetta hefur vissulega tekið á, en í dag er ég búinn að takast á við tilfinningahlutann af þessu öllu, að ég held í það minnsta. Það sem eftir stendur er löngun til að stuðla að því að eitthvað gott leiði af þessu. Þetta eru ljót mál en það yrði samt fallegt ef yrði hægt að nýta mistökin til að skapa vandaðra réttarkerfi. Það er einmitt einn hvatinn að því að við systkinin ákváðum að fara fram á endurupptöku.“
„Nú fæðist þú ekki fyrr en eftir þessa atburði en hvað með þá ættingja sem horfðu upp á sína nánustu lenda í þessum hremmingum? Er ekki sársaukafullt fyrir það fólk að rifja þetta allt saman upp?
Ég hef ekki talað við hvern og einn en ég veit að það er oft sársaukafullt ferli að koma sannleikanum upp á yfirborðið. Það er samt mikill misskilningur að það sé náðargjöf kerfisins til ættingja þolenda í þessum málum að tala sem minnst um þau. Þetta eru bara allt of áhugaverð mál til þess að þau gleymist eða verði þögguð niður og augljóslega er sárara að liggja undir rangri sök en að vera hreinsaður af henni. Orð fá því í raun ekki lýst hversu mikið þetta hefur tekið á fjölskyldur tengdum þessum málum.
Þótt ekki sé hægt að breyta fortíðinni skiptir samt máli fyrir þolendur í þessu máli og fjölskyldur þeirra að fá viðurkenningu á því að þeir voru beittir órétti. Auk þess er ósanngjarnt að neita þjóðinni um sannleikann. Það er óbærileg tilhugsun að þurfa að sætta sig við að búa í samfélagi sem umber réttarkerfi sem sakfellir menn án sannana og neitar að leiðrétta slíkt óréttlæti.“
„Þetta mál er prófraun á kerfið. Annaðhvort verður þetta fordæmi fyrir því að dómskerfið hafi getu og vilja til að takast á við erfið mál eða þá að þetta verður fordæmi fyrir því að dómstólar geti komist hjá því að horfast í augu við augljós og alvarleg mistök. Í mínum huga erum við komin á þann stað að kerfið verður að standast þetta próf.“