„Rétturinn að lifa betra lífi er ekki grundvallarréttindi“ segir forsætisráðherra Ungverjalands.
Í tjöldunum við lestarstöðvarnar í Búdapest, þar sem áður sváfu flóttamenn, sofa nú heimilislausir.
Þeir sem töldu mikilvægara að hjálpa samlöndum frekar en flóttamönnum láta samt ekki sjá sig. Núna gætu þau sýnt umhyggju og samúð með fátækum Ungverjum, staðið upp úr sófanum og gert eitthvað gott. En það er auðveldara að gagnrýna, kvarta og finna afsökun fyrir því að hjálpa ekki.
Það er sami hópurinn sem eldaði áður fyrir flóttamennina sem eldar nú fyrir allslausa Ungverja. Því þau hjálpa þeim sem þurfa á hjálp að halda.
Ríkisstjórn Íslands ákveður að veita hjálparhönd og taka á móti flóttamönnum.
Eftir margra vikna umfjöllun um flóttamannavandann er eins og áhugi fjölmiðla og fólks almennt sé að dvína um þessi mál. Kannski er búið að fjalla um allt sem kemur þessu við og ekkert nýtt að segja.
Flóttamannavandinn sýnist vera að leysast, myndir af hamingjusömum fjölskyldum sem komust til Þýskalands blasa við okkur á netinu. Fólk ímyndar sér að börn drukkni ekki lengur í sjónum á leið sinni til Evrópu. Fjölmiðlum er ekki jafn tíðrætt um vandann og nú getum við einbeitt okkur að öðru.
En þó svo að fólk sé orðið leitt á þessari umfjöllun þýðir það ekki að vandinn sé leystur.
Ungverjaland lokaði landamærunum að Serbíu og hermenn verja landið fyrir örvæntingafullum flóttamönnum. Serbía flytur þá yfir til Króatíu og þaðan til Ungverjalands þar sem engin girðing er milli þessara landa.
Rútur flytja svo fólkið áfram til Austurríkis. En ef allt gengur samkvæmt áætlun þá munu Ungverjar loka landamærunum að Króatíu um helgina.
Ungverjar segja að ekki sé til nægilega mikið af gaddavír. Algjör óvissa og óreiða ríkir í þessum löndum og flóttamennirnir halda áfram að streyma til Evrópu.
Sjálfboðavinnan er erfiðari en áður, það eru fleiri leiðir sem flóttamenn geta farið í fleiri löndum og á stærra svæði. Hjálpin kemur stundum of seint.
Í yfirfullum rútum ferðast fólkið án vatns og matar tímum saman. Lítil börn týnast í fjöldanum og framtíð þeirra ræðst af því hver finnur þau. Á hverjum degi fara um fara um 5000 flóttamenn frá Serbíu til Króatíu. Ástandið er því eins og það var fyrir nokkrum vikum.
Þrátt fyrir þessa staðreynd er fólk hætt að tala um það.
Anna starfar með sjálboðaliðum í Búdapest sem aðstoða flóttamenn. Lesið ykkur til um það hér og styrkið endilega starf hennar.