Ísland er ekki kjörlendi fyrir ráðagott fólk með viðskiptavit. Hér má enginn græða peninga, því þá er hann gráðugur glæpamaður.
Hótel í miðbænum tekur upp á því að selja vöru sem annars er ókeypis í hverju einasta húsi og við rjúkum upp í hneykslun. Það er bara þessi gamla íslenska öfund. Í raun ættum við að taka viðkomandi í kóngastól og gefa honum titilinn viðskiptamaður ársins og fálkaorðu. Annað eins hefur nú verið gert.
Að láta sér detta í hug að tappa kranavatni á flöskur, merkja þær og selja á sama tíma og maður varar fólk við að drekka kranavatnið er snilld. Sérstaklega þar sem vatnsflaskan líkist helst grillvökva sem seint verður tengdur við hollustu og hreinleika.
Ég sé bara ekkert óeðlilegt við þetta. Óheiðarlegt kannski, en ekki óeðlilegt. Ég er nefnilega alinn upp í svindli og svínaríi.
Hafandi alist upp á landi þar sem þjóðaríþróttin hefur lengi verið sú að horfa undan þegar einhver svindlar þá er ég fyllilega staðfastur í því að gera ekkert mál úr einhverjum ferðaþjónustuaðilum að blekkja einn og einn túrhest. Bændur plata nautin í sláturhús og hví má hóteleigandinn ekki plata sínar mjólkurkýr?
Íslendingur lýgur og reynir að selja eitthvað bull á uppsprengdu verði. Hvað annað er nýtt?
Hver er munurinn á því og að halda því fram að enginn geti veitt fiskinn í sjónum nema snjöllu útgerðarmennirnir okkar? Og meira að segja þeir, þessir afburðamenn, geta það ekki ef þeir þurfa að borga sanngjarnt verð fyrir kvótann. Þess vegna þarf eiginlega að gefa hann til að útgerðin sé ekki í bullandi tapi. En samt greiða þeir sér þvílíkar upphæðir í arð að þeir eru ríkustu menn landsins.
Hver er munurinn á því og að neyða alla til að borga í lífeyrissjóð alla starfsævi til að eiga fyrir efri árunum en upphæðin sem þú færð að lokum er mun minni en þú hefðir fengið ef þú hefðir sett sömu upphæð inn á læsta bankabók?
Hvers vegna sameinast fólk ekki og hraunar yfir kortafyrirtækin sem fá nokkur prósent af veltu hverrar sölu sem fer fram á landinu? Það er búið að sannfæra okkur öll um að notkun korta sé svo gríðarlega þægilegt að það sé sjálfsagt að greiða fleiri hundruð færslugjöld á mánuði fyrir ekki neitt.
Bankarnir segja það svo dýrt og áhættusamt að lána okkur peninga en þegar við lánum honum launin okkar þá eru þeir bara að gera okkur greiða. Þeir meira að segja rukka okkur. viðskiptavini sína. fyrir það eitt að eiga viðskiptin. Það gera þeir í formi alls konar gjalda eins og afgreiðslugjalds, seðilsgjalds og lántökugjalds. Önnur fyrirtæki reyna að lokka okkur til sín með afslætti en nei, bankarnir rukka okkur sérstaklega fyrir að velja sig.
Þetta er svindl sem á sér stað á hverri mínútu en ef einhver selur nokkrar vatnsflöskur á viku þá látum við sko ekki bjóða okkur það.
Það eru tíu þúsund mismunandi svindl í gangi á Íslandi á hverjum degi. Mörg hafa viðgengist lengi, önnur styttra en öll eiga þau það sameiginlegt að háværir hópar hamra því stöðugt inn í hausinn á okkur að þetta sé eðlilegt og blásið er á alla gagnrýni sem eitthvert argaþras í örfáum vitleysingum.
Hlutir eins og kennitöluflakk, mismunandi vægi atkvæða í kosningum, atvinnurekendum gert að halda eftir meðlögum, kvóti á leigubílaleyfi, krónan, innflutningstollar, bankaleynd, flutningur lögheimilis til að bjóða fram í öðrum landshluta, örorka og lífeyrir langt undir lágmarki sem þarf til framfærslu, síhækkandi leigu- og fasteignaverð, laun slitastjórnanna, misbeiting eigenda fjölmiðla á miðlum sínum, gjafagjörningar á raforku til mengandi stóriðju, færsla virkjunarkosta í nýtingarflokk, launamunur þeirra sem vinna með fólki og peninga og fjandinn hafi það, maður gæti haldið endalaust áfram.
Í svona bölvuðu bananalýðveldi sem stjórnað er af flokki sem laug sig til valda þá er mér alveg nákvæmlega sama um nokkur þúsunda króna gróða einhvers gistipláss á vatnsflöskum.
Í raun sé ég mig knúinn til að styðja manninn. Hann stendur fyrir allt sem íslenskt er og ég ætla aldrei að láta annan vatnsdropa inn fyrir mínar varir sem ekki er keyptur af þessum herramanni þarna á Hótel Adam á Skólavörðustígnum.
Héðan af geri ég mér sérstaka ferð niður í bæ til að kaupa vatn á 800 krónur lítrann því þetta er íslenskt hugvit, áfram Ísland, og allt það.
Vonandi styður hann mig á móti og mælir með skipulögðum norðurljósaferðum fyrir gesti sína sem ég verð með í sumar í Garðabænum og verður svo mikil lyftistöng fyrir bæjarfélagið og atvinnuskapandi að nefnd á vegum fjármálaráðherra (sem einmitt er Garðbæingur) styrki mig um milljónir til að koma á koppinn og renna á rassgatið með.