Fréttatilkynning frá No Borders Iceland, Reykjavík, 26. apríl 2016.
Á morgun, 27. apríl, stendur til að brottvísa Wajden Rmmo og Ahmed Ibrahim til Búlgaríu þar sem ekkert bíður þeirra annað en líf á götunni. Þeir hafa náð að koma undir sig fótunum hér en bíða þess að fá svar við umsókn um dvalarleyfi. Áður en íslenska ríkið tekur fyrir umsókn þeirra um dvalarleyfi vill það vísa þeim úr landi. Þeim er vísað úr landi þrátt fyrir að íslenska ríkið megi vita að þeim er ekki gerlegt að leita aftur til heimalandsins, og neyðast því til þess að fara aftur til Búlgaríu, þeirra fyrsta viðkomustaðar innan Evrópu. Þar hafa þeir engan samastað, enga vinnu, enga aðstoð og ekkert félagslegt net. Eftir að hafa flúið hörmungar stríðsins í Sýrlandi og þolað ömurlega meðferð í Búlgaríu hafði þeim loks tekist að hefja eðlilegt líf, aðeins til þess að íslensk stjórnvöld kippi undan þeim fótunum á nýjan leik. Við mótmælum þessari framkomu stjórnvalda og krefjumst þess að hætt verði við brottvísanirnar.
Einnig viljum við mótmæla harðlega ömurlegri meðferð íslenskra stjórnvalda á Eze Henry Okafor, sem dvalið hefur hér á landi undanfarin fjögur ár. Hann flúði hryðjuverkasamtökin Boko Haram í kjölfar þess að þau myrtu bróður hans og stungu hann sjálfan í höfuðið. Í þrjú og hálft ár barðist hann fyrir því að fá mál sitt tekið fyrir á Íslandi en fékk ávallt neitun á grundvelli Dyflinnarreglugerðarinnar. Síðastliðið haust var frestur til að senda hann til baka á grundvelli Dyflinnarreglugerðarinnar liðinn og sótti Eze þá um dvalarleyfi á þeim grundvelli að hafa verið hér yfir tvö ár vegna málsmeðferðar íslenskra stjórnvalda, eins og heimild er til í útlendingalögum. Hann fékk vinnu og atvinnuleyfi, leigði sér íbúð og beið svars um dvalarleyfisumsóknina.
Í febrúar sl. fékk Eze hins vegar þau svör frá Útlendingastofnun að hann þyrfti að yfirgefa landið á meðan umsóknin væri tekin fyrir. Flóttamaður, sem er á dauðalista einhverra hættulegustu hryðjuverkasamtaka heims (Boko Haram eiga þann vafasama heiður að hafa myrt flesta af öllum hryðjuverkasamtökum heims árið 2014) á að yfirgefa landið á meðan dvalarleyfisumsókn hans er tekin fyrir. Hann er ekki einu sinni með lögleg ferðaskilríki af því að hann er flóttamaður. Hann hefur ekki enn fengið haldbærar upplýsingar um það hvert á að brottvísa honum, Útlendingastofnun segir að brottvísa eigi honum til Svíþjóðar samkvæmt ákvörðun hennar frá árinu 2012. Þar hefur hann samt engan rétt til að vera þar sem mál hans telst ekki lengur vera Dyflinnarmál, eftir að allur þessi tími er liðinn. Því veit hann ekki hvort hann honum verið vísað beint aftur til Nígeríu, þar sem hann óttast að hann verði myrtur af meðlimum Boko Haram, eða hvort Svíþjóð verði viðkomustaður á leiðinni.
Út frá sjónarhóli skynseminnar er fullkomlega óskiljanlegt að þessum þremur mönnum sé ekki gert kleift að dvelja hér á meðan umsóknir þeirra eru teknar fyrir. Þar sem Útlendingastofnun og Kærunefnd útlendingamála virðast hengja sig í eru ákvæði 1. mgr. 10. greinar laga um útlendinga (96/2002) þar sem segir að útlendingur sem sækir um dvalarleyfi í fyrsta sinn eigi að sækja um leyfið áður en hann kemur til landsins, en frá þessu megi víkja ef ríkar sanngirnisástæður mæla með því eða samkvæmt reglum sem ráðherra setji.
Það er óskiljanlegt að aðstæður Wajden, Ahmeds og Eze falli ekki undir ríkar sanngirnisástæður. Útlendingastofnun og Kærunefnd útlendingamála hafa allar upplýsingar um mál þeirra og vita það fullvel að um flóttamenn er að ræða, sem hafa ekki möguleika á að skreppa fram og til baka milli landa eftir því sem íslenska ríkinu hentar hverju sinni. Að ekki sé hægt að gera undanþágu frá þeim reglum í tilfelli einhverra sem augljóslega eru flóttamenn er mjög mikill ósveigjanleiki og óbilgirni af hálfu kerfisins, ekki síst þegar lögin gera ráð fyrir sveigjanleika og mælast til um sanngirni.
Því mótmælum við þeirri túlkun á lögunum sem Útlendingastofnun og Kærunefnd útlendingamála hafa tekið upp hjá sjálfum sér og krefjast þess að fyrst þessar stofnanir neita að túlka flótta frá stríðástandi og dauða sem tilefni til að sýna „sanngirni“ – þá setji ráðherra slíkar reglur þar sem tillit er tekið til aðstæðna flóttamanna. Við krefjumst þess einnig að hætt verði við þessar brottvísanir og að Wajden, Ahmed og Eze fái leyfi til að dvelja hér á landi.
No Borders Iceland