Ragnhildur Hjaltadóttir, ráðuneytisstjóri í innanríkisráðuneytinu, mun halda tölu á opnum fundi ráðuneytisins um stöðu mannréttindamála á Íslandi sem fer fram á morgun í Iðnó milli klukkan 9 og 12.
Í tilkynningu ráðuneytisins segir að til fundarins sé kalla vegna vinnuhóps í tengslum við reglubundna athugun Sameinuðu þjóðanna á stöðu mannréttindamála hér á landi.
„Við skýrslugerðina leggur vinnuhópurinn mikla áherslu á að samráð sé haft við frjáls félagasamtök og almenning í þeirri vinnu sem fer fram í tengslum við verkefnið. Stefnt er að því að birta drög að skýrslunni á heimasíðu innanríkisráðuneytisins um miðjan júní. Gefst þá almenningi og öðrum tækifæri til þess að skila athugasemdum við drögin sem vinnuhópurinn mun svo vinna frekar úr,“ segir í fréttatilkynningu ráðuneytisins. Þá kemur fram að ráðuneytisstjóri Ragnhildur Hjaltadóttir flytji ávarp.
Ragnhildur tók virkan þátt í hvítþvætti lekamálsins. Þann 19. nóvember árið 2013 var gögnum af ráðherraskrifstofu innanríkisráðuneytisins komið til valinna fjölmiðla. Þar komu fram upplýsingar um nígeríska hælisleitandan Tony Omos. Skjalinu sem lekið var hafði verið breytt til að gefa í skyn að Omos væri tengdur mansali. Mótmæli höfðu verið skipulögð vegna framkomu íslenskra yfirvalda við Omos þann 20. nóvember 2013 í kjölfar þess að Evelyn Glory Joseph hafði stigið fram í fjölmiðlum og sagt frá aðstæðum sínum; að til stæði að senda barnsföður hennar úr landi.
Hanna Birna neitaði ítrekað fyrir málið og varð uppvís af ósannindum, útúrsnúningi og hótunum í garð embættismanna, alþingis og blaðamanna. Áður en ráðherra sagði af sér höfðu fjöldi stofnanna dregist inn í málið. Þar á meðal lögregla og ríkissaksóknari sem rannsökuðu lekann, Alþingi og Umboðsmaður Alþingis auk Rauða krossins sem Hanna Birna kenndi um málið. Stefán Eiríksson, lögreglustjóri á höfuðborgarsvæðinu sagði af sér eftir linnulausar hótanir og árásir við rannsókn málsins. Sigríður Björk Guðjónsdóttir lögreglustjóri á suðurnesjum var þá skipuð lögreglustjóri höfuðborgarsvæðisins án auglýsingar af Hönnu Birnu. Hún hafði þá sjálf flækst í málið enda kom í ljóst að Sigríður Björk hafði látið Gísla Frey Valdórssyni í té trúnaðargögn um málið. Þá hafði hún ekki séð ástæðu til að greina lögreglu frá þætti sínum í málinu. Gísli Freyr var dæmdur fyrir brot á þagnarskyldu vegna málsins.
Ragnhildur var ráðuneytisstjóri á meðan á lekamálinu stóð. Hún tók virkan þátt í yfirhylmingu Hönnu Birnu og aðstoðarmanna hennar meðal annars með því að skipuleggja hvítþvottarrannsókn sérstaklega hannaða til þess að gefa ásýnd rannsóknar en svo gallaða að augljóst var að ekkert myndi finnast. Rannsóknin var gerð í nafni Rekstrarfélags Stjórnarráðsins sem heyrir undir fjármála- og efnahagsráðuneytið, ráðuneyti Bjarna Benediktssonar, formanns Sjálfstæðisflokksins.
Tilgangur rannsóknar rekstrarfélags Stjórnarráðsins var að hvítþvo innanríkisráðuneytið af leka á trúnaðargögnum um hælisleitendur en ekki að komast til botns í málinu. Í febrúar árið 2014 fjallaði Reykjavík vikublað um rannsóknina. „Heimildamenn blaðsins innan úr stjórnsýslunni og ráðuneytinu segja rannsókn rekstrarfélagsins hafi verið takmörkuð. Starfsmenn hafi strax í upphafi lýst efasemdum um gæði hennar og tilgang en ekki var hlustað á ábendingar þeirra.“ Gagnrýni starfsmanna á rannsókn rekstrarfélagsins var að sögn svarað af nokkri léttúð og benti Ragnhildur á að slík rannsókn myndi duga til að opinberlega væri hægt að fullyrða að ráðuneytið hefði rannsakað málið og að ekkert hefði fundist. 10. desember 2013 óskaði ríkissaksóknari eftir upplýsingum um málið frá ráðuneytinu. Það var ekki fyrr en eftir það sem félagið var sett í að athuga tölvupósta. Sú rannsókn var því ekki að frumkvæði ráðuneytisins líkt og Hanna Birna Kristjánsdóttir, innanríkisráðherra hefur ýjað að heldur til að veita saksóknara svör við upplýsingabeiðni sinni.
Á fyrstu stigum lekamálsins vísaði Hanna Birna sérstaklega til niðurstöðu rekstrarfélags Stjórnarráðsins þegar hún fullyrti á Alþingi og í fjölmiðlum að engum gögnum hefði verið lekið. Slíkt hið sama gerðu Þórey Vilhjálmsdóttir aðstoðarkona hennar og Jóhannes Tómasson, upplýsingafulltrúi innanríkisráðuneytisins.
Kastljós greindi frá því 20. nóvember árið 2014 að rannsókn rekstrarfélagsins hefði farið þannig fram að gerð var orðaleit í tölvupóstum starfsmanna með tvennum hætti. Annars vegar var nafnið „Tony Omos“ kannað og hins vegar „Evelyn Glory Joseph“. Leitin takmarkaðist við efnislýsingar í hausi tölvupóstsendinga, eins og það er orðað í rannsóknargögnum málsins. Það er að segja, hún takmarkaðist við fyrirsögn eða heiti tölvupósts, „subject“ eins og það kallast á ensku, og heiti viðhengis – en ekki raunverulegt efnisinnihald.
Algjör leynd hvíldi yfir athugun rekstrarfélagsins allt frá því að innanríkisráðuneytið vísaði fyrst til hennar þann 12. janúar. Í tilkynningu sem þá birtist á vef ráðuneytisins stóð meðal annars: „Athugun ráðuneytisins og rekstrarfélags stjórnarráðsins staðfesti að trúnaðargögn vegna umrædds máls hafa einungis farið til þeirra aðila sem samkvæmt lögum eiga rétt á þeim.“
Með úrskurði Héraðsdóms Reykjavíkur frá 7. apríl 2014 varð ljóst að þetta átti ekki við rök að styðjast. Þar kom fram að samkvæmt niðurstöðum lögreglu hefði minnisblaðið um Tony Omos verið útbúið í innanríkisráðuneytinu og lekið þaðan. Í úrskurðinum kom jafnframt fram að ráðherra, aðstoðarmenn ráðherra og ráðuneytisstjóri höfðu minnisblaðið á tölvupósthólfi sínu á þeim tíma sem því var lekið. Öll komust þau hjá því að bera vitni í aðalmeðferð dómsmálsins gegn Gísla Frey eftir að hann játaði á sig glæpinn í vikunni.
Ragnhildi mátti vera fullvíst um annmarka rannsóknar Rekstrarfélags Stjórnarráðsins vegna leka á persónugögnum um hælisleitandann Tony Omos. Ragnhildur hafði samskipti við rekstrarfélagið vegna rannsóknar þess fyrir hönd innaríkisráðuneytisins. „Með vísan til fundar okkar um meintan „leka“ úr innanríkisráðuneytinu vil ég biðja þig um að senda mér staðfestingu á því að rekstrarfélagið hafi kannað póstksrár starfsmanna stjórnarráðsins með leitarorðinu Tony Omos og að enginn póstur hafi verið sendur þaðan til óviðkomandi, t.d. fjölmiðla,“ skrifar Ragnhildur í tölvupóst til Guðmundar Halldórs Kjærnested, framkvæmdastjóra félagsins. Tölvupósturinn er sendur í janúar á þessu ári. Ragnhildur bætir við: „Það væri einnig gott að fá yfirlýsingu um að litlar líkur séu á annarri niðurstöðu þó póstar verði kannaðir hjá einstökum starfsmönnum.“
Tveimur dögum seinna sendi Guðmundur Ragnhildi svar sem í segir: „Að beiðni IRR þá hefur Rekstrarfélagið framkvæmt leit í miðlægum gagnaskrám tölvupóstkerfis Stjórnarráðsins. Leitarorðið sem notað var var orðið „Tony Omos“. Leitin skilaði niðurstöðum þar sem fram komu upplýsingar um tölvupóstssamskipti milli ráðuneytisins og undirstofnunum þess sem og samskipti við lögfræðiskrifstofu hér í bæ. Ekki fundust nein samskipti milli ráðuneytisins og fjölmiðla.“
Á tölvupóstssamskiptum Guðmundar og Ragnhildar kemur berlega í ljós að rannsókn félagsins var ekki ítarleg og að þau gerðu sér fyllilega grein fyrir því. Guðmundur gerði meðal annars athugasemd við það hvernig starfsfólk ráðherra túlkuðu rannsóknina út á við. Athugasemdir Guðmundar voru ekki teknar til greina.