Smásaga – Íslendingasaga – Þáttur Sigurðar og Sigmundar
Sigurður Ingi hét maður og var Jóhannsson. Oftar en ekki var hann kallaður Sigurður Ingi til aðgreiningar frá öðrum mönnum. Sigurður átti í erjum við samherja sinn Sigmund Davíð er var Gunnlaugsson og sóttust þeir báðir eftir forystu í flokk þeirra er var nefndur Framsóknarflokkur. Báðir voru þeir þéttir á velli og báru sig hermannlega eins og foringjum sæmir. Framundan var mikil orusta og voru deildar meiningar um það hvor þeirra skyldi nú leiða flokkinn í þeirri orustu.
Voru þeir ásamt flokksmönnum öllum staddir á Þingvöllum. Kom að því að útkljá deilur um forystuna í flokknum og gengu þeir Sigurður og Sigmundur Davíð út á vellina við Þingvöll í tveimur fylkingum. Varla mátti sjá muninn á því hvor fylkingin væri stærri og stilltu þær sér upp andspænis hvorri annarri og standa foringjar hvorrar fylkingar nokkrum fetum fyrir framan sitt lið. Allir flokksmenn voru vel vopnaðir og í fullum herklæðum. Er flokkarnir höfðu stillt sér upp byrjuðu háreisti mikil og börðu báðar fylkingar sverðum í skjaldarandir og myndaðist mikill hávaði á völlunum.
Þá reisti Sigmundur Davíð upp aðra höndina og þagnaði þá hans fylking, Sigurður Ingi snéri sér að sínum flokki og reisti upp hendurnar og bað menn um hljóð. Er ró var komin á mælir Sigmundur Davíð hátt svo allir á völlunum heyrðu: „Leggðu niður vopnin Sigurður Ingi og gakk með menn þína í mína fylkingu og förum sameinaðir gegn óvinum okkar.“ Sigurður Ingi sýndi engin merki um að hann gæfi Sigmundi forystuna í flokknum átakalaust. Saug hann upp í nefið og horfði um stund yfir fylkingu Sigmundar Davíðs, kallaði síðan yfir til manna Sigmundar: „ég skora á ykkur félagar að koma yfir í lið til okkar, engum verður refsað þrátt fyrir andstöðu við mig, en engum verður hlíft ef til átaka kemur.“ Kliður fór um fylkingu Sigmundar Davíðs en enginn maður gerði sig líklegan til þess að hlýða kalli hans og skipta um lið.
Skyndilega stökk fram liðsmaður úr liði Sigumundar Davíðs er Ásmundur Daði hét og var hann Dalamaður. Henti hann skildi sínum í jörðina, lagði sverðið sitt í átt að Sigmundi Davíð og var mikill asi á honum. Sigmundur Davíð varð hans ekki var, en einn liðsmaður hans sá í hvað stefndi. Brást hann fljótt við, greip steinvölu upp af jörðinni og kastaði af miklum krafti í átt að Ásmundi. Lenti hún með miklu afli í höfuð Ásmundar Daða og féll hann dauður niður, en sverð Ásmundar hrökk úr hendi hans og skall með eggina í höfuð Sigmundar Davíðs og risti upp mikinn skurð eftir því endilöngu, svo andlit hans varð alblóðugt. Mikil háreisti upphófust við þennan atburð og var Sigmundi Davíð verulega brugðið.
Hleypur þá fram á völlinn mikill kappi í liði Sigurðar Inga er Höskuldur hét og var Þórhallsson. Vildi hann nýta tækifærið og koma Sigmundi Davíð í opna skjöldu þar sem hann stóð og reyndi að þurrka blóðtaumana úr andliti sínu. Er Höskuldur var rétt kominn að Sigmundi Davíð með reitt sverð sitt hátt á lofti sér Sigmundur Davíð hvað verða vildi og reysti spjót sitt og beindi því mót Höskuldi sem hljóp beint á spjótið. Fór það í gegnum hann miðjan og féll hann dauður niður.
Mikil óp og öskur heyrðust þá úr fylkingu Sigmundar Davíðs. Stökk þá fram á völlinn valkyrja nokkur er Vigdís hét og var Hauksdóttir. Mundaði hún spjót sitt á hlaupunum, kastaði því af miklu afli í átt að fylkingu Sigurðar Inga. Reis það mjög hátt til himins, en stífur vindurinn feikti því til baka og stefndi það beint á Vigdísi. Sigmundur Davíð hleypur til, stjakaði Vigdísi frá og hugðist grípa spjótið en sá illa til fyrir blóði í andliti og augum. Fór þá ekki betur en svo að spjótið stakkst í gegnum fót Sigmundar og niður í jörðina og mátti hann sig hvergi hreyfa.
Sigurður Ingi og menn hans gengu hægum skrefum, tilbúnir til átaka í átt að fylkingu Sigmundar, sem hörfuðu undan, en sjálfur stóð hann fastur. Liðsmaður úr fylkingu Sigmundar kastaði steinvölu að Sigurði og lenti hún beint á hnéskel hans. Féll hann niður við höggið en reis óðara upp aftur og gekk áfram haltur fyrir fylkingu sinni fast upp að Sigmundi Davíð og spurði hvort hann játaði sig sigraðan. Sigmundur Davíð mælti ekki orð en á milli þeirra gekk handbendi hans, valkyrjan Lilja sem var Alferðsdóttir. Bað hún Sigmundi Davíð griða og lofaði að ganga til liðs við þá en með skilyrðum þó. Fór svo að Sigurður Ingi varð við skilyrðum hennar og veitti Sigmundi Davíð og fylkingu hans grið.
Dró Lilja spjótið úr fæti Sigmundar og batt um sárið. Gekk hann alblóðugur og aumur af þinginu til síns heima við fámennt lið.
Sigurður Ingi hélt til orustunnar haltur með sína fylgismenn og þá sem eftir stóðu úr liði Sigmundar.
Endir.