Birgir Örn Guðjónsson
Við vorum varla stigin af stóra sviðinu í Köben þegar við rifum okkur úr litríku Henson-göllunum og fórum að rífast um hver væri bestur í að vera verstur. Við sem vorum að berja okkur á brjóst og sýna heiminum að fordómar væru forneskja og að Ísland væri líka best í að elska mest. Við skrifuðum meira að segja LOVE með líkömum litskrúðugra leikskólakennara. Vá hvað við erum frábær.
En nú, ekki einu sinni korteri seinna, eru fjölmiðlarnir fullir og fésbækur líka af upphrópunum og ásökunum um haturshugsanir og skoðanavillur. Það á bæði við um þá sem eru með eða á móti og þá sem eru á móti þeim sem eru með eða með þeim sem eru á móti. Nei, það skiptir ekki máli hver byrjaði. Meira að segja leikskólakrakkarnir vita það. Þótt við séum sokkin upp að hnjám í drullu sem við slettum í allar áttir þá drulluleiðist okkur þetta karp og þetta bull. Ég veit það vel. Þetta eitrar okkur að innan og það sem verra er að þá er þetta bráðsmitandi leiðindapest. Svo er þetta bara óþarfi og algjörlega tilgangslaus orkueyðsla. Þetta er einfaldlega ekki þess virði. Við erum nefnilega öll svo dásamlega frábær. Án gríns. Njótum þess frekar og hættum þessu rugli. Plís.
Því hendi ég hér fram smá áskorun. Hún felst ekki í því að hoppa út í sjó eða birta hversdagsmyndir af húsgögnum og heilsudrykkjum. Hún felur heldur ekki í sér uppgjöf eða tap fyrir einu eða neinu. Síður en svo. Þessi áskorun er sterkasta móteitrið við þessari leiðindafaraldspest. Hún er svakalega einföld en svínvirkar samt. Ég lofa.
KOMUM FRAM VIÐ AÐRA NÁKVÆMLEGA EINS OG VIÐ VILJUM AÐ KOMIÐ SÉ FRAM VIÐ OKKUR. Punktur.
Ég er hættur að benda í austur, benda í vestur og benda á þann sem að mér þykir verstur. Höfum gaman af lífinu og njótum þess og hvert annars. Í alvöru. Það er þess virði.
Birgir Örn Guðjónsson