Í nýjustu kenningu þess landsfróma háskólaprófessors Hannesar Hólmsteins lifa karlmenn mun erfiðara lífi en kvenmenn. Ég hef gefið kenningunni húsnafnið “Hólmsteinskenningin”.
Þar sem ég mætti ekki á fyrirlestur tengdan kenningunni þá er ég ekki viss hvort hugmyndirnar einskorðast við Ísland eða hvort prófessorinn á við hinn vestræna heim allan. Ég get verið honum sammála á köflum án þess þó að hafa hlýtt á lektúr um kenninguna nákvæmlega.
Förum aðeins yfir það sem er satt í Hólmsteinskenningunni:
Fangelsin eru full af drengjum og körlum og þeir hafa flestir farið halloka í skólakerfinu.
Í skólakerfinu hafa þessir drengir verið meira eða minna undir umsjá kvenna, eða er það ekki staðreynd nokkurn veginn?
Það má alveg sladda í eitt stykki samsæriskenningu um hvað gengur þar á. Ég er búin að því. Sú kenning kemur út þegar ég hef tíma til að fara í kynjafræði, verði þau fræði enn iðkuð hér á landi en ég get líka alveg stundað slíkt í útlöndum, enda komin með útlenskt nafn á kenninguna: The Hostile Takover by the Female Species.
Uppi á borðum liggur fyrir skýrsla um vanlíðan og þroskahægð framtíðar karlpenings Íslands svo Hólmsteinskenningin er ekkert að fabúlera neitt þar. Ég veit ekki hvernig þetta snýst úti í heimi en þar eru blessaðir drengirnir herskyldir og þar sem alltaf er stríð einhversstaðar bera þeir í massavís byrðar ofbeldis og drápa á herðum sér. Ekki skrýtið að þeim líði illa.
En hér á landi eru þeir ólæsir og eiga erfitt uppdráttar í heimi orða og upplýsinga. Ástæðurnar eru óljósar enda kyn þeirra afskipt á plani sem og í höllum kynjafræðinnar.
Í Hólmsteinskenningunni eru lífslíkur karla mun minni og hafa þeir úr færri árum að spila en konur og því til staðfestingar eru dregnar upp tölur úr nýlegum OECD skýrslum. Síðan veldur erfitt líf þeirra mun hærri sjálfsmorðstíðni og því trúi ég vel.
Sagt er að þeir greiði niður lífeyri kerlinganna með vansæld sinni og stuttu lífi en þeir kunna vart að reikna það út sökum óhamingju, vanrækslu og skort á góðru menntun. Sem er kannski ástæðan fyrir að ég er að heyra þetta í fyrsta sinn, en það gerir það ekki ósatt. En ég er kona og ber sem betur fer enga ábyrgð á samfélagsgerð í steik og sæki í ábyrgðarleysi samkvæmt Hólmsteinskenningunni.
Tölum um það sem ég held að sé kjaftæði í Hólmsteinskenningunni:
„Konur mælast ekki að meðaltali með lægri laun en karlar vegna þess, að kvennastörf séu láglaunastörf, heldur vegna þess, að lægri laun eru í boði fyrir þau störf, sem konur hafa tilhneigingu til að velja. Þau störf krefjast ekki samfelldrar viðveru, sívirkrar þekkingaröflunar og fela ekki í sér verulega ábyrgð.“
Æ, já, Þarna er leiður blettur á annars fínni kenningu og ef ég væri karl þá væri ég hálf miður mín. Að þurfa að troða þessu inn í annars gott flug. En hann Hannes er svo stríðinn, ég hef hann grunaðan um að ætla að gera femínistana alveg vitlausa. Ég held hreinlega að hann langi til að spóla í þeim svo þær verði óviðræðuhæfar af bræði.
Ég held líka að þarna sé karlinn að núa upp grundvallarmisskilning á því hvað ábyrgð er og óttast að Hólmsteinskenningin fái þetta beint í hausinn.
Það er nefninlega óvéfengjanleg ábyrgð að vera grunnskólakennari og það krefst samfelldrar viðveru og sívirkrar þekkingaröflunar. Það sama gildir um hjúkrunarfræðina og leikskólafræðina og so videre. Kenningin hefði kannski haft betur af ef þessari ábyrgð yrði snúið upp á vansæld drengjanna. Ég er samt fegin að höfundinum yfirsást það í skýrslu sinni.
Smá tilvitnun:
,,Hann veltir þeirri spurningu upp hvort konur tapi á þessum skiptum. Hann segir konur öðlast dýrmæta reynslu sem körlum er neitað um, að ganga með og ala á brjósti börn.
„Hér mega hagmælingar ekki villa mönnum sýn. Þegar börn fæðast og annað foreldrið eða þau bæði minnka við sig vinnu til að sinna börnunum, oftast þó konan, lækka ráðstöfunartekjur þeirra. En gleði þeirra af lífinu eykst. Börnin eru launin, þótt þau mælist ekki hjá hagstofunni,“ segir Hannes sem segir jafnlaunabaráttuna vera baráttu við vindmyllu af þessum ástæðum.”
Mér hefur oft verið hugsað til karlmanna síðustu kynslóðar sem unnu yfir sig í allskonar og hittu börnin sín sjaldan. Þeim var síðan gjarnan gert að skamma og og refsa fyrir óknytti dagsins þegar þeir komu heim. Það var lenska, frekar ömurleg lenska, greyin, í alvöru. Ég er ekki að djóka en í leiðinni skil ég ekki hvernig þeir gátu fjarlægst Venusinn sinn svona.
Jæja þá kem ég að peningunum sem við ættum frekar að verja í múslímakonur í arabaheiminum. Það er nú dálítið eins og að loka jarðvarma-rannsóknum og setja peningana í sólarorku-rannsóknir því það bubblar svo vel undir jörðinni en sólin er hulin ráðgáta og hugsanlega að gefa sig.
Eru engir málsvarar karla í kynjafræðum? Er þar einungis háð ómerkilegt kynjastríð? Getur ekki einhver ábyrgðarfullur og skeleggur karlmaður talað máli kynbræðra sinna í akademíunni eða þarf að loka búllunni?
En að öðru slepptu þá hefur Hannes nú tekið upp hanskann fyrir vansæla og niðurbrotna karlmenn samfélagsins og ekki er vanþörf á. Það eru fáir sem tala þeirra máli.
Hér er svo hlekkur á umfjöllun DV. Þaðan sem tilvitnanir eru teknar.