Það er fallegt að minnast Krists. Og jafnvel að helga honum einn dag á ári. Maður hefur þá alla hina dagana nema kannski jólin til að vera raunsær og praktískur.
Ólafur Ragnar var að sjálfsögðu viðstaddur hátíðina.
Kristur var góð fyrirmynd sem vert væri að reyna að líkjast. Þetta var bláfátækur náungi og predikaði úti meðal almennings en ekki innan um biskupa, forseta, æðstu presta eða fyrrverandi forsætisráðherra. Kannski vissi hann að yfirstétt er venjulega of rugluð vegna áhuga síns á valdi og peningum til að hlusta á siðfræðilegar og hollar ábendingar.
Geir Haarde ávarpaði samkomuna af breiðtjaldi.
Frægastu stefnuræðu hans er haldið til haga í Mattheusarguðspjalli. Hún er kölluð „Fjallræðan“ og er talin hafa verið flutt í hæðunum upp af norðvesturströnd Galíleuvatns en ekki í Eldborgarsalnum í Jerúsalem.
Biskupinn yfir Íslandi og forsetinn voru á fyrsta bekk.
Þar mælti Kristur meðal annars þessi sannleiksorð sem gefa svo rómantíska mynd af fortíðinni nú þegar við Vesturlandabúar erum komnir að þeirri niðurstöðu að hamingjunnar sé skynsamlegast að leita í stórverslunum, mollum eða góðum útsölum og outlettum:
„Safnið yður ekki fjársjóðum á jörðu, þar sem mölur og ryð eyðir og þjófar brjótast inn og stela. Safnið yður heldur fjársjóðum á himni, þar sem hvorki eyðir mölur né ryð og þjófar brjótast ekki inn og stela. Því hvar sem fjársjóður þinn er, þar mun og hjarta þitt vera.“
Og svo herti hann enn á þessum dólgslega áróðri gegn frjálshyggju og materíalisma seinna í ræðunni:
„Enginn getur þjónað tveimur herrum. Annaðhvort hatar hann annan og elskar hinn eða þýðist annan og afrækir hinn. Þér getið ekki þjónað Guði og mammón.“
Biskup Íslands Agnes M. Sigurðardóttir
Í sambandi við Krist og nútímann er það einkum tvennt sem ég er oft að velta fyrir mér:
Afhverju er yfirstéttinni okkar svo mjög í mun að nudda sér utan í þennan fátækling og láta eins og hann sé leiðtogi lífs hennar?
Og af hverju er það eitur í beinum svo margra menntaðra öreiga í nútímanum að heyra á hann minnst?
Mikið var um kristileg tónlistaratriði.
Margt góðra gesta.