Varðandi hið margfræga símtal Geirs Haarde, þáverandi forsætisráðherra, og Davíðs Oddssonar, þáverandi seðlabankastjóra sem mikilmenna- og lagatæknamafían hérna hefur móast við að birta vegna þess að Geir Haarde segir að hljóðritunin hafi átt sér stað ÁN SINNAR VITUNDAR þá hefur hingað til ekki fundist svo ruglaður lögfræðingur að hann hafi haldið því fram að ekki megi styðjast við myndir úr eftirlitsmyndavélum við lausn sakamála vegna þess að þær myndir hafi verið teknar ÁN LEYFIS OG ÁN VITUNDAR viðkomandi.
Einnig má hafa í huga að þetta fræga símtal var ekki persónulegt einkasamtal milli tveggja einkaaðila heldur voru forsætisráðherra Íslands og seðlabankastjóri landsins að tala saman vegna starfa sinna og fyrir þetta símtal var greitt af forsætisráðuneyti og seðlabanka – ekki af einkaaðilum.
Hafi Geir Haarde í alvöru trúað því að samtöl hans við seðlabankastjóra og jafnvel aðra embættismenn ríkisins væru prívatspjall milli kunningja og fullkomið einkamál þá þarf að kalla þann góða mann hið bráðasta heim frá starfi því sem honum var nýverið trúað fyrir sem sendiherra Íslands í Bandaríkjunum og útskýra fyrir honum að hann sé staddur þar sem fulltrúi íslenska ríkisins en ekki sem prívatmaður í einkaerindum og símtöl hans við ráðamenn og stofnanir þar í landi séu ekki einkamál.