Við áttum oft góðar stundir saman og líka stundir sem voru ekki eins góðar. Samband okkar gaf okkur litlu yndislegu stúlkuna okkar. Við gerðum tilraunir til að halda sambandi okkar gangandi og því miður tókst okkur ekki að laga það. Við fórum hvort sína leiðina og á endanum fór ég af landi brott.
Mig langar að spyrja þig kæra barnsmóðir –af hverju fæ ég ekki að tala við barnið mitt?
Það var allt í lagi á milli okkar þegar ég bjó á Íslandi, við vorum ekki sammála um margt, við vorum samt sammála um að barninu okkar ætti að líða vel og það væri fyrir öllu.
Ég eignaðist síðan kærustu og tók þá afdrifaríku ákvörðun að flytja af landi brott sem var einhver erfiðasta ákvörðun sem ég hef tekið, sérstaklega vegna þess að barnið okkar var bara þriggja ára.
Það eru að verða nærri tvö ár síðan og ég hugsa oft hvort ákvörðun mín hafi verið röng. Þú veist samt vel að ég var atvinnulaus og ég þurfti að skapa mér framtíð eins og allir aðrir. Að mér buðust tækifæri erlendis sem mér buðust ekki hér.
Þú leyfðir mér að tala við hana einu sinni í viku og ég spurði þig margoft hvort hún mætti tala við mig í gegnum Skype og þú sagðir að hún fengi það ekki. Ég bað þig um ljósmyndir af henni og vildi fylgjast með líðan hennar og heilsu en þú svaraðir því engu. Mér fannst alltaf leiðinlegt að fá engin svör um hana og að þurfa að hafa samband við leikskólann til að vita eitthvað um hana eða til að fá að sjá myndir af henni í leikskólanum.
Og það var sama upp á teningnum á afmælum eða hátíðisdögum. Ég mátti ekki vita hvað hún fengi í gjafir eða fá að fylgjast með henni á myndum opna pakkann frá pabba sínum.
Í dag er dóttir okkar 5 ára og staðan nú er sú að þú vilt ekki leyfa mér að tala við hana og þú vilt ekki einu sinni svara foreldrum mínum eða systkinunum. Ég er búinn að hringja margoft og líka búinn að senda fullt af tölvupóstum til þín og þú svarar aldrei.
Í gær fékk ég skeyti frá þjóðskrá Íslands um að þú sért að sækja um nafnabreytingu á föðurnafni barnsins okkar og hún muni koma til með að bera þitt föðurnafn –Ég er ennþá orðlaus.
Ég bað þig síðasta sumar að gera samkomulag við mig og þú neitaðir og þú neitaðir líka að koma til sýslumanns og þú svaraðir honum að þetta væri tímaeyðsla að eiga við. Og mig grunar að þú sýnir sömu framkomu aftur þegar þú verður boðuð fljótlega aftur til sýslumanns.
Ég skil þig ekki, barnsmóðir, hvers vegna þú vilt ekki leyfa barninu okkar að eiga eðlilegt samband við mig? Ég veit að ég bý ekki nálægt henni og ég veit að þú varst mjög reið þegar ég tók þá ákvörðun að flytja út.
Þú verður að skilja að við þurfum að hugsa um barnið og ekki um okkar eigingirni eða reiði út í fortíðina.
Litla stelpan okkar, sem við elskum bæði, er fórnarlambið og þú ert ekki að gera henni gott með því að loka á mig eða á fjölskyldumeðlimi mína.
Ég vil að þú sért ánægð með eiginmanni þínum og þú eigir góða og heilbrigða framtíð og barnið okkar sé ánægt. Ég bið þig bara um að hugsa um velferð stelpunnar og ég vil ekki þurfa að segja henni þegar hún verður eldri að þú hafir gert allt til að hindra að við feðginin ættum eðlilegt samband.
Þrátt fyrir að ég sé mjög reiður og sár út í þig þá ertu samt móðir dóttur minnar.
Lifðu heil og slepptu tökum á fortíðinni!
Faðir dóttur okkar.
Höfundur vill ekki láta nafns síns getið.