„Í Bolungarvík“ segir heimamaðurinn ábúðarfullur og leiðréttir Reykjavíkurfíflið Tomma sem elt hefur heitmeyjuna vestur í Bolungarvík („Greater love hath no man.“) og fengið sumarvinnu á golfvellinum.
Albatrossinn er bráðskemmtilegur sumarsmellur í anda bresku Ealing-gamanmyndanna sem kallaðar eru upp á ensku „comedies of manners“ þar sem öll gamanmál eru beint frá sögupersónunum komin.
Tomma bíða miklar mannraunir í Bolungarvík. Blómrósin hefur ekki sagt honum allt af létta áður en hún narraði hann vestur en nokkuð langsótt er að vara yngissveina við klækjum kvenna hér í sjálfu Kvennablaðinu.
Vinnufélagarnir Finni og Kiddi skera sig nokkuð rækilega úr fjöldanum og vinnuveitandinn Kjartan hefur vísast ekki sótt nám í hagnýtri rekstrarfræði í Bifröst, afsakið, á Bifröst. Í áraraðir hefur Kjartan átt í illdeilum við hrakmennið Þránd sem er Ísfirðingur og hefur margt annað til saka unnið. Er þar lifandi komið eitthvert argvítugasta illmenni í gervallri kvikmyndasögu Íslands.
Mark Twain lét eitt sinn svo um mælt að golf væri til þess eins gert að spilla góðum göngutúr og þessi svokallaða íþrótt í raun fátt annað en fasískt samsæri auðjöfra og stórburgeisa um að sópa stórum landsvæðum í hjarta byggðanna undir eitthvert marklaust pot meðan verkalýðurinn rogast á eftir þeim með klubburnar. Og klæðaburðurinn einn sér ætti að varða við brot gegn valdstjórninni.
Aftur á móti er Albatrossinn hin allra besta skemmtun. Samleikur þeirra Ævars Arnar Jóhannssonar, Finnboga Dags Sigurðarsonar og Gunnars Kristinssonar er hrein unun og replikurnar minna á bestu sprettina í Clerks (1994) og þar ekki leiðum að líkjast.
Pálmi Gestsson aldrei verið betri en í hlutverki hins seinheppna Kjartans. Sé Albatrossinn borinn saman við vinsælustu golfgamanmynd bíósögunnar Caddyshack (1980) mala okkar menn Chevy Chase og félaga í duftið. Hlýjan í garð sögupersónanna og staðarins skín í gengum hvern myndramma og gamanmálin ýmist lunkin tilsvör eða trylltur ærslaleikur en hitta alltaf í mark.
Þótt myndin sé rammíslensk á hún vísa sigurför um allar jarðir, nema kannski á Ísafirði, og enginn sættir sig við að skilja við þessa náunga við svo búið. Við heimtum framhaldsmynd!