Þegar líkaminn sefur og hvílist heldur hugurinn vöku sinni og opnar á gáttir draumsins. Í þeim heimi eru margar vistarverur og hafa menn lagt sig fram um að skilja hvað þarna fer fram og hvernig hægt sé að skilja myndirnar sem þar birtast.
Svissneski sálkönnuðurinn Carl G. Jung rannsakaði drauma um miðbik síðustu aldar og komst að ýmsu merkilegu um draumaheiminn, svo sem að sál mannsins ætti sér sameiginlegt upphaf og að það birtist í draumi sérhvers manns. Að í draumaheiminum byggju táknrænar persónur sjálfsins sem hann nefndi Animus (karl) og Animu (konu) og að þær „leiki“ hlutverk þeirra persóna sem okkur dreymir.
Jung kom einnig með þá kenningu að draumaheimurinn rúmaði tilveru okkar frá upphafi til ókominnar framtíðar.
Forfeður okkar á tímum víkinga trúðu statt og stöðugt á drauma og sóttu til draumspakra manna um túlkun á fyrirbærum draumsins.
„Mark er at draumum“.
Í Laxdælu eru frægir draumar Guðrúnar Ósvífursdóttur sem hún fékk hinn draumspaka mann Gest Oddleifsson að ráða. Guðrún mælti: „Dreymt hefir mig mart í vetur en fjórir eru þeir draumar er afla mér mikillar áhyggju en engi maður hefir þá so ráðið að mér líki og bið ég þó eigi þess að þeir séu í vil ráðnir.“
Gestur mælti þá: „Seg þú drauma þína. Vera má að vér ger- um afnokkuð“.
Guðrún segir: „Úti þóttist ég vera stödd við læk nokkurn og hafði ég krókfald á höfði og þótti mér illa sama og var ég fús- ari að breyta faldinum en margir töldu um að ég skyldi það eigi gera. En ég hlýddi ekki á það og greip ég af höfði mér faldinn og kastaði ég út á lækinn og var þessi draumur eigi lengri.“
Og enn mælti Guðrún: „Það var upphaf að öðrum draum að ég þóttist vera stödd hjá vatni einu. Svo þótti mér sem kominn væri silfurhringur á hönd mér og þóttist ég eiga og einkar vel sama. Þótti mér það vera allmikil gersemi og ætlaði ég lengi að eiga. Og er mér voru minnstar vonir þá renndi hringurinn af hendi mér og í vatnið og sá ég hann aldrei síð- an. Þótti mér sá skaði miklu meiri en ég mætti að líkindum ráða þótt ég hefði einum grip týnt. Síðan vaknaði ég.“
Gestur svaraði þessu einu. „Era sjá draumur minni.“
Enn mælti Guðrún: „Sá er hinn þriðji draumur minn að ég þóttist hafa gullhring á hendi og þóttist ég eiga hringinn og þótti mér bættur skaðinn. Kom mér það í hug að ég mundi þessa hrings lengur njóta en hins fyrra. En eigi þótti mér þessi gripur því betur sama sem gull en dýrra en silfur. Síðan þóttist ég falla og vilja styðja mig með hendinni en gullhring- urinn mætti steini nokkrum og stökk í tvo hluti og þótti mér dreyra úr hlutunum. Pað þótti mér líkara harmi en skaða er ég þóttist þá bera eftir. Kom mér þá í hug að brestur hafi verið á hringnum og þá er ég hugði að brotunum eftir þá þóttist ég sjá fleiri brestina á og þótti mér þó sem heill mundi ef ég hefði betur til gætt og var eigi þessi draumur lengri.“
Gestur svaraði: „Eigi fara í þurrð draumarnir.“
Og enn mælti Guðrún: „Sá var hinn fjórði draumur minn að ég þóttist hafa hjálm á höfði af gulli og mjög gimsteinum settan. Ég þóttist eiga þá gersemi. En það þótti mér helst að hann var nokkurs til þungur því að ég fékk varla valdið og bar ég hallt höfuðið og gaf ég þó hjálminum enga sök á því og ætlaði ekki að lóga honum. En þó steyptist hann af höfði mér og út á Hvammsfjörð og eftir það vaknaði ég. Eru þér nú sagðir draumarnir allir.“
Gestur svarar: „Glöggt fæ ég séð hvað draumar þessir eru en mjög mun þér samstaft þykja því ég mun næsta einn veg alla ráða. Bændur muntu eiga fjóra og væntir mig þá er þú ert hinum fyrsta gift að það sé þér ekki girndarráð. Þar eð þú þóttist hafa mikinn fald á höfði og þótti þér illa sama, þar muntu lítið unna honum. Og þar er þú tókst af höfði þér fald- inn og kastaðir á vatnið, þar muntu ganga frá honum. Því kalla menn á sæ kastað er maður lætur eigu sína en tekur ekki í mót.“
Og enn mælti Gestur: „Sá var draumur þinn annar að þú þóttist hafa silfurhring á hendi. Par muntu vera gift öðrum manni ágætum. Þeim muntu unna mikið og njóta skamma stund. Kemur mér ekki það að óvörum þótt þú missir hans með drukknun og eigi geri ég þann draum lengra. Sá var hinn þriðji draumur þinn að þú þóttist hafa gullhring á hendi. Par rnuntu eiga hinn þriðja bónda. Ekki mun sá því meira verður sem þér þótti sá málmurinn torugætari og dýrri en nær er það rnínu hugboði að í það mund muni orðið siðaskipti og muni sá þinn bóndi hafa tekið við þeim sið er vér hyggjum að miklu sé háleitari. En þar er þér þótti hringurinn í sundur stökkva, nokkuð af þinni vangeymslu, og sást blóð koma úr hlutunum, þá mun sá bóndi þinn vera veginn. Muntu þá þykjast glöggst sjá þá þverbresti er á þeim ráðahag hafa verið.“
Og enn mælti Gestur: „Sá er hinn fjórði draumur þinn að þú þóttist hafa hjálm á höfði af gulli og settan gimsteinum og varð þér þungbær. Par rnunt þú eiga hinn fjórða bónda. Sá mun vera mestur höfðingi og mun bera heldur ægishjálm yfir þér. Og þar er þér þótti hann steypast út á Hvammsfjörð þá mun hann þann sama fjörð fyrir hitta á hinum efsta degi lífs síns. Geri ég nú þenna draum ekki lengra.“
Guðrúnu setti dreyrrauða meðan draumarnir voru ráðnir en engi hafði hún orð um fyrr en Gestur lauk sínu máli.
Þá segir Guðrún: „Hitta mundir þú fegri spár í þessu máli ef svo væri í hendur þér búið af mér en haf þó þökk fyrir er þú hefur ráðið draumana. En mikið er til að hyggja ef þetta allt skal eftir ganga.“
Og sem sagan segir gengu ráðningar Gests eftir í einu og öllu.
Draumur okkar beggja
Kvennablaðið vill fara með þér inn í heim draumsins og fræðast um næturlífið sem vekur oft svo mikla furðu en um leið löngun okkar til að skilja drauminn. Ég mun leggja mig fram um að útskýra þennan heim og táknin sem þar birtast. Þar eigum við ýmis sameiginleg tákn en mörg eru líka persónuleg og snúa að eigin sjálfi.
Einnig mun ég ráða einn eða fleiri drauma ykkar lesendur góðir í hverjum pistli og er ykkur frjálst að senda inn drauma ykkar ásamt fullu nafni ásamt netfangi og dulnafni á: draumar@kvennabladid.is
Ljósmynd af Flickr eftir Hartwig HKD