Ég var spurð að því í dag hvort ég kynni að elda grjóngraut og þá rann það upp fyrir mér að það kunna ekki allir að gera grjónagraut. Það lá sérlega illa á mér í dag þannig að mér fannst upplagt að búa til kennslumyndband í grjónagrautsgerð. Sumir leggjast í rúmið þegar illa liggur á þeim, aðrir fara í sund, ég bý til kennslumyndbönd.
Að mínu viti er jafn gagnlegt að kunna að búa til grjónagraut og að lesa og skrifa. Grjónagraut er einfalt að búa til, börnum finnst grautur góður, flestir geta borðað hann og svo er hráefnið sem til þarf ódýrt og til á flestum heimilum.
Margir setja rúsínur í grjónagraut en það hefur ekki verið sérlega mikil stemmning fyrir því á mínu heimili. Ég set smjör í grautinn og elda hann úr mikilli mjólk, aðrir nota ekki smjör og sjóða hann bara upp úr vatni.
Ég man ekki hvenær ég lærði að gera grjóngraut en ég held að ég hafi lært það af ömmum mínum sem báðar elduðu fyrirtaks grjónagraut. Þetta er góður grautur þótt ég efist ekki um að aðrir kunni aðrar og betri uppskriftir.
Þið metið vonandi viljann fyrir verkið, en myndbandið var tekið upp á símann minn og svo hentu börnin þessu í imovie og klesstu þessu saman fyrir mig. Það er víst skárra að horfa á myndbandið í síma en í borðtölvu, því það er víst allt á hlið, mín mistök. Allavega, ég vona að þetta gagnist einhverjum. Kveðjur bestar.