Nú á að taka þennan slag einu sinni enn. Með haustþinginu ætlar Vilhjálmur Árnason, þingmaður Sjálfstæðisflokksins, að leggja fram frumvarp sem leyfa á trúboð í matvöruverslunum, háð einhverjum skilyrðum að sjálfsögðu, og verður leyfið ekki einungis bundið við Þór og létt grín eins og Ásatrú heldur einnig sterkari vímugjafa eins og Jesú og Múhameð.
Margir eflaust fagna því að enn skuli vera barist fyrir rétti fólks til góðs aðgengis að ofskynjunum og hugbreytandi efnum en aðrir eru skynsamari og á móti. Helstu rökin með frjálsri sölu á Jesú og hinum gleðigjöfunum eru helst þau að rándýrt sé fyrir ríkissjóð að halda úti prestum um allt land og því mikil hagræðingaraðgerð að fækka þeim og láta verslanir og bensínstöðvar sjá um þessa þjónustu. Því byggist þetta meðal annars á byggðarsjónarmiðum. En það sér hver maður að það er bara þvæla.
Með auknu aðgengi að trúarbrögðum mun neytendum þeirra fjölga. Markaðsfræði 101, það segir sig sjálft.
Ef menn sjá vel prentaða bók með gylltri og glansandi krossmerkingu framan á eða spennandi titli eins og Biblía, munu þeir að sjálfsögðu freistast til að kippa henni með sér í matvörukörfuna og drekka í sig þann fróðleik og visku sem hún geymir. Oft á kostnað fjölskyldunnar.
Flestir Íslendingar þekkja því miður einhvern sem orðið hefur trúarbrögðum að bráð, sokkið dýpra og dýpra í guðsorð og misst öll tengsl við raunveruleikann, fjölskyldu og vini. Þær eru margar fjölskyldurnar sem trú hefur eyðilagt, því miður.
Aukið aðgengi að vímugjöfum eins og guðs orði er næstum eins mikil mistök og umsókn inn í Evrópusambandið. Ættu svo 15 ára krakkar sem vinna á kössum stórmarkaða að fylgjast með því að börn væru ekki að kaupa sér testamentið eða Kóraninn?
Í dag er aðgengi að trúarbrögðum þannig að allir sem vilja geta nálgast þau. Það að fólk þurfi að koma við í kirkju eða bænahúsi, sem jú reyndar hafa oft furðulega opnunartíma, til að fá sér smá hjartahlýju í kroppinn er varla svona gríðarlega mikið mál. Ef fólk getur ekki komið við í guðshúsi einu sinni í viku þá er blessun Krists og eilíft líf augljóslega ekki eitthvað sem það þarfnast og best að sleppa því bara.