Clik here to view.
Barbara Streisand
Eitt af mínum uppáhaldslögum heitir Send in The Clowns. Margir hafa spreytt sig á því og mér finnst Barbara Streisand gera það óaðfinnanlega. Send in The Clowns er skilnaðarlag og Streisand syngur það lag af svo mikilli innlifun að það skilur engan eftir ósnortinn.
Frank Sinatra söng þetta lag eftirminnilega og gaf út á plötunni Ol’ Blue Eyes Is Back. Vinsældir plötunnar urðu svo til þess að gerður var sjónvarpsþáttur upp úr henni þar sem Frank fór á kostum með Gene Kelly.
Clik here to view.
Frank Sinatra
Flutningur Sinatra á þessu lagi er frábær eins og gefur að skilja og hann er greinilega hrifinn af laginu og opnar sig pínulítið í inngangi áður en lagið byrjar. Þar hittum við fyrir blíðan Frank Sinatra. Blíðan og meyran náunga sem veit nákvæmlega hvað Stephen Sondheim, höfundur lags og texta, vildi koma á framfæri með laginu.
„This is a song of a couple of adult people who have spent quite along of time togeather to one day one of them gets restless and decides to leave – wether it is the man or the woman who left is unimportant. – It´s a breakup. . . . It is a lovely marriage of words and music written by Stephen Sondheim..“
Takið eftir því hvernig Frank Sinatra segir - „it’s að breakup“. Tónninn er hvass og frekjulegur. Samt sem áður er einhver tregi í þessu hjá herra Sinatra. „Hérna er um staðreynd að ræða og þið skulið bara sætta ykkur við það“ gæti Frank verið að hugsa.
Lagið er ægifagurt og textinn líka. Hann smellpassar við lagið enda er sami maðurinn sem á heiðurinn af laginu og textanum. Stephen Sondheim. Hérna er að finna wikipedia-síðu um lagið og textann.
Image may be NSFW.
Clik here to view.
Eins og lesa má fjallar textinn um fólk sem er að skilja. Stílbrögð Sondheims eru býsna flott. Í hverju erindi stillir hann upp andstæðum með því að persónugera aðstæður inn í samband sem er á síðustu bensíndropunum.
„Me here at last on the ground, -You in mid-air“
„One who keeps tearing around – One who can’t move“. (tearing around gæti þýtt að „ærslast um“)
… og svo með að segja sögur.
“ Just when I’d stopped opening doors, – Finally knowing the one that I wanted was yours“
“ Why only now when I see that you’ve drifted away – What a surprise, what a cliche“
“ I thought that you’d want what I want. – Sorry, my dear.
Clik here to view.
Stephen Sondheim
Viðlagið er svo Send in the clowns og where are the clowns. Þarna sækir Sondheim líkingu inn í sirkúsheiminn og kallar á trúðana sem einatt eru sendir inn á sviðið milli atriða eða þegar allt fer í steik. Þá eru trúðarnir sendir inn.
Í laginu er sögumaðurinn inni í misheppnaðri sýningu að kalla eftir hjálp.
-Hvar eru trúðarnir? -Sendið inn trúðana… og þá kemur að kontrapunktinum í þessum texta.
“ Dont bother – They’re here“