Jón Egill Unndórsson birti áhugaverða frásögn á Facebook í gær. Hún er nú birt hér með góðfúslegu leyfi höfundar.
Tannlæknir minn með stofu i Grafarholti var svo störfum hlaðinn að hún vísaði mér til systur maka síns. Þannig lenti ég hjá henni Önnu tannlækni á þessu ári sem staðsett var í húsi þar sem á árum áður var verslun, þar sem Kristgerður amma mín verslaði daglega. Í stólnum hjá Önnu hef ég oft þurft að leggjast út af augntönn minni einni saman en þrátt fyrir það hefur tannheilsa mín aldrei verið eins bágborin og á þessu ári og það þrátt fyrir að ég hafi varið meiri fjámunum í tannheilsuna en nokkru sinni áður.
Víkjum nú sögunni að augntönninni í efra gómi hægra megin. Snemma á þessu ári vildi Anna fjarlægja fyllingu í augntönninni efst uppi við tannholdið. Eftir að hafa fjarlægt fyllinguna og stækkað holuna fyllti hún upp í hana aftur. Nokkru síðar ákvað hún að undirbúa rótarfyllingu. Borholusvæðið var núna beint undir tönninni með stefnu á rótina. Eftir að hafa borað löng göng að rótinni fyllti hún upp í holuna með bráðabirgða efni sem að hennar sögn væri alltaf gert. Eftir mánaðartíma kom ég aftur til Önnu og þá opnaði hún aftur holuna upp í rót og fyllti svo aftur með stabílla efni. Þar með átti tönnin að vera útskrifuð.
Nokkrum dögum síðar fæ ég seiðing í augntönnina sem ágerist og úr verður svæsins tannpína. Ég hef strax samband og Anna finnur tíma fyrir mig í stólinn og tekur röntgenmynd af tönninni og sér þá sýkingu sem er að myndast milli tveggja tanna þétt við augntönnina. Hún segir að rótarfyllingin sé hrein og fín samkvæmt myndinni og hún viti ekki hvað getur hafa orsakað þessa sýkingu. Hún ætli því að setja mig á sýklalyf og pantar tíma hjá Kjartani sérfræðingi í rótarfyllingu. Þetta gerist í júní og ég fer á sýklalyf sem kallast Kávepenin og fæ tíma hjá Kjartani sérfræðingi 29. Júli. Mér finnst að sýklalyfið virki og verkurinn minnkar og ég kemst þokkalega í gegnum daginn.
Nokkrum dögum síðar myndast gat í augntönninni og einhverjar fyllingar sem líkast tveimur kúlum hrynja úr tönninni. Ég læt Önnu vita af þessu og hún finnur tíma fyrir mig í stólinn og hún fyllir upp í holuna eftir að hafa hreinsað holuna með vatni. Engin röntgenmynd var tekin að þessu sinni, bara fyllt upp í holuna. Við þetta tilefni segir Anna að hún hafi átt eftir að ganga frá tönninni.
Eftir að heim er komið þennan sama dag fæ ég heiftarlega tannpínu og kvelst alla nóttina og næ ekki að sofna fyrir kvölum. Næsta morgun tek ég upp þráðinn við Önnu eina ferðina enn og segi henni frá ástandinu. Hún verður mjög hissa og vill fá mig í röntgenmyndatöku tveimur tímum síðar. Á röntgenmyndinni sem nú er tekin kemur í ljós að sýkingin sem kom fram á fyrri myndinni er orðin umtalsvert meiri og hefur breytt úr sér. Hún ákveður svo að setja mig á sýklalyf, verkjalyf og bólgueyðandi lyf. Hún segist ætla að setja þetta inn á lyfjagrunninn með það sama.
Sárkvalinn og ósofinn fer ég út í apótek til að ná í lyfin en nei þetta er ekki komið inn á lyfjagrunninn upplýsir afgreiðslukonan. Ég fer heim og tek upp samband við Önnu. Hún segist hafa sett lyfin inn á lyfjagrunninn en kemst svo að því að hafa ekki ýtt á „senda“. Á þessari stundu ákveður hún að breyta um sýklalyf án þess að vita um hvers konar bakteríur er um að ræða sem valda sýkingunni. Hún skráir á mig sýklalyf sem kallast augmentin og parkódín verkjalyfi og segir mér einnig að kaupa íbúfen því það sé bólgueyðandi og gott að taka með sýklalyfinu.
Dagurinn í dag er fyrsti dagurinn þar sem ég er að taka þessi lyf og mér finnst eins og verkurinn hafi minnkað en vonandi á hann eftir að hverfa þegar lyfin eru farin að verka betur. Anna tannlæknir hefur verið samviskusöm um að rukka mig í hvert skipti sem ég leggst í stólinn hennar og telur auðsýnilega ekki að nein mistök á neinum tímapunkti hafi verið gerð á viðgerðarferlinu. Hún þvertekur fyrir að fyllingin sem hrapaði niður úr tönninni sé frá henni komin. Kjartan sérfræðingur komi til með að finna skýringuna á þessu öllu.
Sumarið var svoldið stutt hjá mér þetta árið en nú bíð ég bara eftir að komast til sérfræðings til að bjarga mér frá þessu ástandi. Augntönnin mín er orðin svolítið dýr og hefur kostað mig rúmlega tíu sinnum meiri fjármuni en gulljaxl sem ég lét setja í mig í Danmörku á námsárum mínum þar. Kostnaðurinn er þó ekki það sem skiptir öllu máli. Það er heilsan og í þessu tilfelli tannheilsan. Hún skiptir bara mjög miklu máli og því hef ég fengið að kynnast á þessu sumri.
Mynd: Pixino